…Krize pa mbarim…
Lind e shuhesh
permes mundimesh,
permes mendimesh.
Si te rritem,si te jetoj.
Ne maja dua te ngjitem!
Me shkallë,apo te fluturoj.
Mendoj- mendoj-mendoj!
Ke duhet te perzgjedh..?
Te dyja duhen,me mungojnë.
Duhen para-para,
te japin krah te fluturosh.
Te japin forcen te ndertosh.
Tere jeta ne krize,
fillon e mbaron.
njerezimi po e perjeton.
Si dje, si sot, nuk dime neser
c’far mund te ndodhe..?
Vetem krize degjojme e perjetojme.
Krize politike,krize ekonomike,
Krize pandemike,krize pathollogjike.
Krize familjare,krize mendore( psikiatrike!
Te tera shendruar ne varfëri.
Te tera shendruar ne papunesi.
Te tera shendruar ne krime(vrasje-vetevrasje)
Nena dikur me thoshte:
Te solla ne jete ne kohe krize.
Nuk kisha qumësht,me uje e sheqer te rrita.
Me vone u rrite,nje fustan te bukur me kerkove.
Nuk me mjaftonin te ardhurat,
me arna te mbulova.
U rrite,shkolle me kerkoje.
Per nje jete me te mire,
me shume te ardhura te fitoje.
Meso shume te thashe,10 te marresh.
Eshte krize,jo gjithkush shkollohet.
Kush del i pari ne mesime,shkollen fiton.
Ja dhe 10tat i mora.
Edhe shkollen e fitova.
Edhe u punesova,te ardhura me shume mora.
Erdhi mosha te mendojme.
Krizat vazhdojnë,nuk mbarojnë.
Shume pa shkolle e pa pune ekzistojnë.
Na u dha mundësia te studjojme,
filozofet e vjeter antik per krizat thone:
Jane sistemet politike qe i prodhojnë.
Erdhi momenti per vendin tone.
Te gjithe njezeri vendosen.
Sistemin politik t’a nderrojme.
Ja e nderruam,ç’fituam,ç’mesuam..
30 vite me thellë ne krize u futem.
Papunesi,varferi,krime,vjedhje e shkaterrime.
U mbushen burgjet e spitalet,
me vrastar e vetvrases.
U kthye vendi ne vellavrases.
U thellua hendeku,te pasur-t’varfer.
Politikan e oligarke miliardere,
Te varferit,as nje liter vaj nuk mund te blejne.
Ky eshte sistemi me i drejte qe endruam.
Ne Shqiperi me jete e gjak u fitua.
Vetem emri u ndrua, pak gjera ndryshuan.
Kjo ndodhi,nuk eshte vetem ne Shqiperi.
E tere bota me kete sistem po vuan.
Ndryshon me ne, po ne krize eshte si ne.
Luftrat gjakatare,vella- vrarese ne nje ane.
Pandemite vdekje-prurese ne tjeter ane.
Oligarget ne ethe, kush fiton me shume.
Kemi te bejme me krizen me te madhe,
Te gjitha ne krize mendore te çojne.
Mbetet mendja te mos e kalojmë,t’a forcojmë.
Sistemet politike u vjen koha te nderrohen.
Kapaciteti njerezore eshte aq i fuqishëm.
Gjen force mbi njeriun e vogël te sundoj.
Nuk ka vend per t’u mburrur,si disa
politikan e njerez madhor,qe duan t’i dalin zot!
Kur populli vuan per gjera elementare qe mungojnë.
Populli i bashkuar nje i tere, duhet t’i ndeshkoj,
Mos sot, mot,nese demokracia do te triumfoj,
vendin t’ju tregoj, si e sa e meritojnë.
Kjo nuk duhet te na shqetesoj.
Ka ekzistuar me lindjen e njerezimit.
Njerezimi duhet te pershtatet me te gjithe llojet.
Edhe me pak, bukur jetohet!
Brenda saj dashuria te mos mungoj
.E vetmja pasuri,krizen e perjashton!
14 korrik 2022 Fatmira Limani
“”””””””””””””””””””””””””””””””””
Ne breg te detit!!
Po ecja me ngadale!
Disi, veshtroja nje dallge!
Ushtonte me ze te lart!
Si mal, ujet perpjet shkonte!
**
Pashe nje pulbardhe!
U ul, u puth u perqafua
Me shkumen e bardhe!
U çua lehte! U largua krahet perpjet!
**
Nuk ndaloj me ne dete!
Deti ish trazuar!
Dallget me te fuqishem si me pare!
Benin rrezik, dhe mund te perpinin pa u pare!
**
Hapsira detare,nuk lejon mundesi te kuptosh!
Rrezikun qe te te kano’s!
Diku, ndonje stuhi e degdisi!
Shikoj lart qiellin,dielli I zene, me re te bardha!
**
Kur koha prishet!
Natyra çoroditet!
Deti humbi qetesine!
Rete mbuluan qiellin, dielli largoi ngrohtesine!
**
Shikoj detin e braktisur nga njerezit!
Por Jo…vetem kurre nuk mbeti!
Plote me miqte e shoket e vet!
Eshte vete Jeta, qe I lindi dhe I rriti!
**
Kurre nuk tremben prej dallgeve veta!
Lindin, rriten, mesohen!
Pa e trazuar jeten e tyre!
Me veshtersite natyre!
**
Dallget e detit!
Na kujtojne dallget e jete’s!
Permes stuhive!
Udhetojme e lundrojme!
**
Jo gjithemone stuhite vershojne!
Jane kalimtare!
Lene gjurme kur kalojne!
Ne kthimin e jete’s normal e!
**
Pushon era, largohen ret nga qielli!
Ndriçojne rrezet e diellit!
Largohen hallet e te keqijat!
Ngrohet shpirt I I njeriut!
**
Permes stuhive!
Rritemi dhe mesojme!
Luftojme e mbrohemi nga e keqja!
Te miren, te bukuren, ta njohin, ta gezojme!
**
Qetesia detit I rikthehet!
Embelsine e tij, njeriu e shijon!
Dashuria per me te miren!
Te rremben, te gezon, te lumturon!