Zhytur ne Thesar
————————————
…
Buze detit lumturuar,
zemer vrare, lot pikuar,
mall e dhimbje perveluar
erdha tek ty.
Te preka ballin e bukur,
dhe qiellin pa re,
ta putha te shkruarin sy.
Isha aty,
me ty,
te pashe,
me pe,
te thashe,
me the,
t’u qava,
me qeshe,
te ikja nuk deshe,
te kaltres vale,
i ndenja prane,
me mbeshtolli ne gji,
u perkunda,
u shkunda,
e mendjen e humba,
u mrekullova,
me mori era jote ,
ledhatuse,
u ndjeva e bukur,
nuse,
kurrore ulliri mbi koke,
u thellua e blujta, ne syte e mi,
shkelqeu gjiri im flori,
hape krahet,
tu – derdha
tu – vervita,
u dogja,
u zhurita,
e c’bera zdita,
ooooh – behar,
u zhyta e tera ne thesar!
Isha atje,
u puthem fort….
u ndame,
me rreke!
O – Jete.
O – Shpirt.
O – Vendi im.
Qeparo.
Ti – je.
florika.Thanasi. Kocka. Gjeneve. Zvicer. 26 8.2016.
“””””””””””””””””””””””
NJOHA – NINON
*****
S’me kishte shkuar kurre ne mendje,se do lotoja, per nje te cmendur, aqe me teper qe se kisha njohur kurre, sepse ai kishte vdekur ne ate kohe kur linda une, ne fakt sdi shume hollesira per te kur qysh e tek, nejse kjo ska asnje rendesi.
—–
E- shtune sot, thashe do fle pak me shume te clodhem,se sa jam kthyer nga pushimet fillova menjehere pune seshte dhe aqe e lehte do dhe trupi pak kohe te kuptoje ndryshymin ,te hyje ne ritmin e perdistshem ,lodhet me shpejt eshte normale.Po per dreq si athere kur ishim te vegjel kur skishim shkolle te dielave nga gezimi qe kishim pushim e do flinim me teper,na dilte gjumi me heret nga cdo dite kjo gje me inatosi prape sot ,po cte bej hap telefonin te hedh nje sy thashe shkurt e te ngrihem,shikoj nje shkrim te Spiro Gjokondit dhe per cudi qe nga titulli me beri shume kurjoze dhe do ta lexoj thashe ,edhe nga telefoni ,pasi une skam zakon te lexoj e te shkruaj me telefon me lodh disi dhe syte dhe sikur s’me shijon gjerat qe lexoj sdi lodhem preferoj komputerin me mire.Ninua -ky emer e kam degjuar edhe une shume here,ne fshat te thuej dhe mendoja pikerishte ate sic shkruan edhe zoti Spiro,nje te cmendur te zakonshem,zakonisht per fat te keq ndodhin keto dhe thuajse ne cdo fshat ka patur nje
[egzemlpar] do ta quaj keshtu me mire qe shume here njerezit pa ditur asgje per te,ose ne vend ta ndihmonje e ta perkahin
duke mos u menduar shume me thelle e mertojne me nje emer – te cmendur – dhe atje fillon golgothaja [drama] etij e vertete deri sa te mbylle syne.
—–
Thashe pra te ngrihem ,se sdo me lere po fillova ta lexoj dhe vertet ashtu ndodhi jo vetem qe su ngrita po e lexova me nje fryme dhe u futa ne boten eketij shkrimi,si ralle here po ju them sdi se sa me terhoqi jo vetem kurjoziteti mbi Ninon por dhe nga menyra se si me aqe mjeshteri do thosha pa frike dhe me sa detaje eshte shkruar ky shkim. Desha tju thoshja juve zoti Spiro se me te vertete u befasova se si me aqe hollesi mundet dhe kujtonit cdo gje dhe t’a sillninit aqe bukur me penen tuaj artistikisht tek ne lexuesit kujtimin e Ninos se gjore, dhe se si nje femije i zgjuar perjeton
ngjarjet dhe veprimet e nje njeriu te ”ndryshem” nga te tjeret,nga menyra juaj po ndyshe nga cdo femije tjeter qe mund ta shikonte edhe si mjet argetimi [per te qeshur,tallur]sic bejne ne pergjithesi gjithe femijet botes,sepse femije jane.
—-
Per nje moment kur kur pashe titullin mendova se ndoshta do kishit vuajtur vertet nga ndonje prapesi e ketij te cmenduri
dhe kishit kujtime jo dhe aqe te kendeshme dhe si femije qe ishit ato ngelen perjetesish ne kujtese.
—–