Gjithëherë je me ëndrra shartimi
Prej edhe nga të humb durimi..
Nganjëherë sheh ëndrra gëzimi
E nganjëherë ujë e zjarre trishtimi!
Per vendlindjen e ka zemrën zjarrë
Kur dhe ëndrrat te terhjekin zvarrë,
Që as loti më nuk i mungonë …
Mendje gjithë n’vend t’vetë e qonë !
Që kur vajti nga andej iku neper det,
Që nuk dinte ku t’perfundonte as vetë
Ashtu çdo njëri me vuajtje të veta
Keshtu i kishin nda valët nga jeta !
Kur t’kthehet me muzgun dikur vonë
Ku nuk se pret njëri,e plot rrudha në ballë…
I krylosur prej kampeve përqendrimit
Ç’mistere e vuajtje i ka fshehta vallë !
Gani Orana, /21/Prill/2020.HD-Germany.