Arrati nga vendi I’m!
Pas shembjes ,murit Berlinit,
Dallga erdhi dhe ne shqiperi.
Mes dhimjes dhe zhgenjimit,
Lam punen ,morem rrugen per arrati.
Na u prish ne mendia fare,
Per me bragtise ,atdheun tim.
Merrnim rrugen erresire ne male,
Nje magji na kish dhene kete zhgenjim.
Dite qershori,ne ate kohe ishte,
Ku do venim ,skishim haber.
Gjat udhtimit ,zemra pellciste,
Ceshte ky dimer,qe ka kjo vere.?
Por ne udhtim ,zoti na doli,
Nje zoteni qe ne na dergoji.
Ju nga malet ,sdo te kaloni,
Ne strehen e tije ,ai na ftoji.
Kishim vajtur ,ne shtepin e zotit,
Zotenia na ishte nji prift.
Te tre femijet ,me fshinin lotin,
Burri shume ,na ish merzit.
Gjithmone ne zot ,kam pas besim.
Ai pran nesh ka qene ne jete.
Kurr vetes ,nuk I dhash mallkim,
Por jam lutur,ne cdo te perpjete.
Me shume mundime ,zotin para,
Ne akropul sec zume vend.
Erdhi koha ,kthyem gure nga e mbara,
Mundi I mergimtarit,behet trend
Jo se une ,skam vuajtur fare,
Kam kapercyer ,male e dete.
Kurre sjetova permbi petale,
Me kan shkundur ,si termete.
Gina Xhaferaj Kapaj
23/06/2020
