Gjergj Fishta – Pse po lodhesh për fis t’shqiptarve!Pse po lodhesh për fis t’shqiptarve!
Si me la kryet e gomarve
Në hatulla truve te kaptina
Nga i drras mangut gjith e kina
Du me than, kem zi urtijet.
E kem gjith nga i rrem marrijet.
Po nuk ban kurr hajër shqipnija
Nse padija dhe krenija
Do shkojn njit si trupi e hija.
E pra sban kurr hajër shqipnija
Po sna u rriten jetim fmija.
Kishin hyp një rreze dielli ai shën Pjetëri dhe shën Mëhilli
E po flisnin për një hall të vjetër.
Ai shënMëhilli me at shënPjetër,
se Shqipnija u rrudh e vogël
Për shqiptartë sa i gogël.
Lene shejtën mos ta zgjasim,
zbresim tokë shqipnin ta masim.
Morën shejtnit një lamsh mnashit,
nisën matjen në Prevez tashit.
Mirpo lamshi u ka mej,
sa ka mbrrit shejtnit në qafë Pej.
Edhe nejse mos me u zgjat.
Si me mat shqipnin e ngratë!
Peni mnashit asht maru,
vrik kalon dreqi i mallku.
I kan pre kryet, lkurën i kan rru,
e me at lesh kanë ba i derdh djadhi .
Qysh se u matme me dredh djadhi,
asi i punë sna shkon përsmarit.
Se sa të nisim një punë të re
Të partë që e prishim jemi Ne
Troç dy fjale gjith kombit mbar,
sy ndër sy me ja than deshta.
Ma zor mblidhen dy shqiptar,
se sa mblidhet nji thes me pleshta.
