Lajm i hidhur!
Agimi iku. Papritur, i ri, me vullnet dhe dashuri për të ndihmuar shoqërinë dhe motivuar prindërit me fëmijë autik. Aktivitetet e mia për fëmijët me autizëm na njohën. Ishte kryetari i Shoqatës “Autizmi Prizren” në Prizren! Komunikuam dhe u takuam disa here. Ndihmova aq sa munda dhe ishte shumë shumë falenderues dhe mirënjohës. I dërgova nje eksperte nga Suedia për të ndihmuar në profesionalizimin e shoqatës. Ua promovova disa herë shoqatën në faqen time dhe në grup. Promovova shpesh aktivitetet e tyre. Z.Halil Kastrati ishte dora e djathtë e Agimit dhe unë këtu në fotografi i takova për krenarine që kishin si baballarë me fëmijë autik, pasi statistikat dhe aktivitetet e mia treguan që baballarët ishin ata që ndjeheshin inferior për dhuratat e Zotit. Z.Agimi dhe z.Halili me krenari motivonin çdo babë për t’u ndjerë krenar për dhuratën e Zotit, qoftë ajo sëmundje ose sfidë tjetër!
Më njoftoi tezja e tij, nje grua shumë humane në grupin tonë për shëndetin e tij dhe sëmundjen e pashëruar të kancerit në pankreas, e luta që ta sjellin në Maqedoni, por pasi kishin vendosur familjarisht që të vazhdonte trajtimin e tij në shtete tjera, përsëri ai iku sepse Zoti ashtu deshi!
Amaneti dhe mundi i tij ishte që baballarët me fëmijë autik te vazhdojnë rrugëtimin e tij, të përkushtohen te fëmijët e tyre, ti dërgojnë në trajtime speciale, në qendra autike, sepse edhe ato janë fëmijë të cilët botës mund ti japin, bile me shumë në drejtime të vecanta!
Une nuk e ndal kete rrugëtim sepse i dua të gjithe fëmijët, mos e ndaloni as ju!
Me dhimbje te madhe e mora lajmin miku im! Me lot pandalur mezi I shkruaj këto dy fjalë për ty sepse ti meriton shumë me shumë për veprat e tua. Me dhimbje ngushëlloj nënën tënde, zonjën, djalin dhe gjithe familjen tënde!
Me zemër I lutem Zotit të të shpërblejë me parajsë për veprat e mira, humanizmin dhe dashurinë për njeriun!
Prehu në paqe miku im Agim Berisha!
I lehtë të qoftë dheu i Kosovës!
