I. Koleka
BORA
Kur fillon të biesh, shtrohesh palë, palë
Mbulon kudo kodrat me vello të bardhë
Fsheh nën pallto rrugët, siç fsheh dhe livadhet
Borë dritëmadhe, e akullt, me halle
Mua më bën fëmijë, se me ty po flas
Mbi trupin tënd qetësisht e butësisht rrëshqas
Mike flokërëndë, me shpinën e kërrusur
Kur ti vjen, më duket kjo botë më e bukur
Mos i ngri trumcakët, as ujkun shtegtar
Të pranverës së ardhshme, janë lajmëtarë
Çdo zëmër që rreh në acar e shi
Ka brënda vullkanin, që ty do të shkrijë.