“””””””””””””””””””
S’JE KOT
Njeriu si krijesë e të Madhit Zot,
Nuk vjen në këtë botë krejt kot,
Që është i dobishëm, topi se lot.
Je kot, kur mendon veç për sot,
S’je kot, kur kohën e mbush plot.
Je kot, kur as vetes s’i del zot,
S’je kot, kur me ty askush s’lot.
Je kot, kur kotit i bëhesh hap,
S’je kot, kur t’zotit i bëhesh vrap.
Je kot, kur ndëshkon veten idiot,
S’je kot, kur bëhesh poliglot.
Je kot, kur mendja të merr erë,
S’je kot,.kur bëhesh njeri me vlerë.
Je kot, kur veç fshihesh rrëzave,
S’je kot, kur ju lë trashigimi brezave.
Je kot, kur gëzimin e kthen në lotë,
S’je kot, kur vrapon me mot.
Je kot, kur ndjek ëndërrat e gjumit,
S’je kot, kur vesh krahë pëllumbit.
Je kot, kur veç pushton mrizin,
S’je kot, kur e përkul kurrizin.
Je kot, kur frika të nënshtron,
S’je kot, kur jetën e sfidon.
Je kot, kur jetën e dron,
S’je kot, kur atë e pranon.
Je kot, kur mendon se je kot,
S’je kot, kur beson në Zot.
Je kot, kur vdes duke qarë,
S’je kot, kur vdes si qelibar.
Je kot, kur i vë në gjumë mendtë,
S’je kot, kur të zgjedhin president.
Je kot, kur trurin e mban të tharë,
S’je kot, kur bëhësh shkencëtar.
Je kot, kur ushqehesh me haramin,
S’je kot, kur e vlerëson Khajamin.
* * * * * *
Nga vdekja s’trembëm, s’derdh asnjë lotë,
Se nga drapri i vdekjes s’shpëton dot,
Trembëm nga jeta që i Madhi Zot,
Kot ma dha e unë po ja kthej më kot.
Isuf Sokoli
Bolzano: Data. 2. 06. 2022.