Nuk harrojmë Egzodi ‘99
Fat i keq ra trojeve tona
E shqipja jonë fatkobzi
Nisi me ra edhe borë
e fëmija po ka ftohtë
ai don gjirin e ngrohtë të nënës
Ecte djali i mërzitur për motrën
S’po e sheh
As s’po e kthen kokën
e din se çfarë sheh më keq
Si goditet Nana Loke, bre shka i zi
Faqezi i tokës tjetër
Kot bërtet, gjuan e vret
këtu do jemi denbabaden
A i ke pa kund gjymtyrët e motrave
e vëllezërve të mi
A i ke pa bre sa të qetë iken e me nderë
Ata kishin gjak lirie
Ne nuk harrojmë kurrë kush jemi
e ku jetojmë
Historia gjithmonë ka me kujtue
Kush guxon me i ndrru gjenet e mia
Kush guxon tokën me ma shkel kot
Këtu kishte, ka e do këtë gjithmonë shqiptarë
Sa të ketë tokë e qiell
Dielli çdo mëngjes lind prapë
