Flas me ty.
—————–
Nga gjoksi i shkëmbit të sertë ti zbret,
ajkë e shkrirë nga ortekët në atë pllajë,
kush lagu buzët dhe su dashurua me ty
si mund ta harrojë emrin tënd Rrungajë.
Ta dish sa herë të thërras në emër unë,
në lokale luksi kur godën e ujit zë kthej,
shijen e ndenjur mbasi e kam provuar,
një lidhje të largët disa miqve filloj tu rrefej.
Kjo dashuri eshtë më e parë se e para,
se puthjet ti dhuron vetëm në buzë,
të flet me një tjetër gjuhë të pa shteruar,
më pas endrrat ti mërgon tutje për udhë.
Flas me ty sa herë që malli më rëndon,
ulur në një gur poshtë rrepeve hije rëndë,
më vijnë në mend burrat e hershëm dikur,
sinfonia jote më kthehet në dolli dhe këngë.
Kastriot@Itali/13/10/2020.
“””””””””””””””””””
Mos thuaj jo.
———————
Sa dua
të ecim të dy
në rërën e lagur
s’ta mbaj të fshehtë.
Pa stacione
le të jetë kjo rrugë…
jo si ky vit pa verë
me vija të bardha
njeriun e bëri të heshtë.
Le ta dehim shpirtin
me kupa ngyrash këtë vjeshtë.
Kastriot@Itali 11/10/2020/.
“”””””””””””””””””””
