Udhërrëfyesi im
Sa do doja, ndryshe të shkruaja për babain tim
Sot numërohën 19-të vite në kalendarë
Ishe dhe është udhërrëfyesi im
Përjetësisht jemi krenarë.
Mungesa jote fizike, vërehët
Zbrarëti e ndier thellë
Nostalgjia e bekuar, ndjehët
Nuk ishte e lehtë, me u këndellë.
Sikur sot më duket
Muaji Dhjetor ishte festiv, deri në datën 26-të
Si ndihem, me fjalë nuk thuhet
Çdo moment ishte i artë.
S’të trembej syri
Sa herë jetën ke rrezikuar
Idealin, atdhedashurinë me krenari
Unik si i ke praktikuar.
Loti vështirë të ndalet, e vërteta
Rrënqethem, jo vetëm kur varrin tënd vizitoj
44-ër Pranvera i jetove, kështu e ka jeta
Në zemrën time, sa të frymoj.
Në Xhenetë u bashkofshim
Lutem, i falenderohem Zotit në vazhdimësi
Me përzemërsi them, udhërrëfyesi im
Veprat jetojnë në përjetësi.
(IP)
“”””””””””””
Engjujt tanë
Jo vetëm të jesh prind
E kupton ndjenjën e fëmiut
Me mirësi drejtohu
Mrekullia e afërsisë, afrimit.
Engjujt tanë
Paçi bekimin e Zotit n’veçanti
Çdo herë gjatë rrugëtimit jetësor
Suksese, mbarësi, dashuri, respekt, harmoni.
Të qenurit krenarë me vetën
Është personale, jetike
T’i bësh të tjerët krenarë për ty
Është e dëshirueshme, fantastike.
Uroj nga thellësia e zemrës
Qofshit përherë në rrugën e duhur
Uratat do na shoqërojnë
Gëzofshim jetën e mirë, jetën e bukur.
(IP)
“”””””””””
Shkronjë pas shkronje
Shkronjë pas shkronje
Alfabetin e mësuam
Analfabetizmin
Fatmirësisht nuk e përjetuam.
Çdo profesion
Meriton dashurinë, respektin pafundësisht
Vullneti kur shoqëron fatin, realitetin
Fatmirësisht.
Leximi, po që ndikon
Në gjendjën momentale dhe të vazhdueshme
Në jetë jemi më të pregaditur
Krijohën imazhet e dëshirueshme.
Të shkruash apo të lexosh
Begatohët ndjenja shpirtërore
Për dhuntinë time
Zot-it i jam falenderuese prore.
Shkronjë pas shkronje
Shkruaj me k’naqësi
Imagjinata, realiteti
Qofshim të bekuar me mirësi.
Ndjenjat kur përshkruhën, lexohën
Edhe rrënqethjet janë më se të ndiera thellësisht
Jo rrallë herë, lotin dot s’e ndalon
Nga të pathënat apo të vërtetat e ditura botërisht.
(IP)