Kozeta Bruçi

UDHETO NE LEKAJ DUKE NDJEKUR RRUGEN “MIRASH ZEF PREKA”

Ne keto bjeshke te nalta e te bukura te Dukagjinit, nuk na sjell vetem natyra me hiret e saj, por edhe vepra e njerezve te mire, jo vetem trima, por edhe te zgjuar, te cilet pavaresisht sistemit te ashper socialist ne te cilin jetuan, luftuan per lirine e fjales, qene idealiste per nje demokraci te vertete. E njeri prej tyre, emri te cilit nuk do te harrohet kurre, eshte Mirash Zef Preka. Eshte kujtesa popullore nje thesar i pacmuar, jane botimet qe kthehen ne deshmi, por sot eshte zgjedhur qe emri te kujtohet e nderohet edhe duke e emertuar nje rruge, pikerisht rrugen e Lekajve, e cila nga sot do te quhet “Mirash Zef Preka”.

Kane nderuar me pjesemarrjen e tyre miq te ardhur nga Shala, Shoshi e Pulti, perfaqesues te bajraktareve si: Gege Zef Delia i Shoshit , perfaqesues te shoqatave te pajtimit te gjaqeve apo dhe persekutuarve, perfaqesues te pushtetit vendor, n/krytari i Bashkise Shkoder Tonin Deda dhe nesive administrative, Petrit Arra i Shales e Tom Ndoka i Pultit, biznesmeni i njohur Pjeter Rushaj, etj

Jeta e Mirash Zef Preka

Lindi me 30.12.1933 në Shalë (Lagje Rreth i Lekajve).

Kulla e Nike Sokolit dhe e Zef Prekës ishte ndër më të mirëpërmendurat e dyerve të kamura të Shalës. Mirash Zefi hodhi hapat e parë në jetë në malet e Dukagjinit. Pas çlirimit djaloshit iu dha mundësia të ndiqte rrugën e arsimit, që për bijtë e maleve ka qënë një mollë e ndaluar nga mallkimi i kohërave arkaike. Djaloshit shkolla ia pajisi mendjen i fisnikëroi shpirtin, i dha dijeni dhe kulturë pedagogjike. Pasi përfundoi shkollën Pedakogjike, u emërua mësues në Dukagjin, profesion të cilin e kishte për shumë zemër, duke punuar në Shalë dhe disa fshatra të Dukagjinit.

Për një Shqipëri të emancipuar, të arsimuar me universitet, teatro, kinema, akademi e institucione shkencore, me bujqësi e industri të zhvillua, me mirëqenie dhe pa kontraste te mëdha sociale. Për këto ideale luftoi, punoi e sakrifikoi rininë e tij Mirash Zefi . Mirash Zefi pa u nda nga puna përfundoi mirësisht studimet e larta për histori

Kishte lindur të bëhej intelektual dhe jo për të rritë vetin por për t’bzzi shërbyer vendit të vet.

Kishte një oratori të peshuar, me stil të këndshëm plot gjallëri në shprehje, stil të natyrshëm të lulëzuar nga thellësia e mendimit, logjika, dhe figuracioni i spikatur popullor.

Mirash Zefi ka qënë drejtues partie pushteti dhe ekonomie për disa vite në Dukagjin, Komitetin Ekzekutiv të Rrethit dhe stacioni i fundit qe Shllaku në detyrën e Kryetarit të Kooperativës së Bashkuar . Më të mund të flisje pa druajtje, nuk ishte thumbues as topxhi, as mendjemadh

Kishte aftësi që secilit t’i vinte plisin që meritonte: plakut, të urtit, të riut, dallkaukut apo thundër mushkut. Ëndërrimtarit dhe këngëtarit të një botë humane për drejtësi e barazi shoqërore, asnjë ëndërr nuk i doli e vërtetë në zhgjëndërr. Diktati politik kishte betonizuar ateizmin, ndry me kolkoz fjalën, shkelë më këmbë të drejtat dhe liritë më themeltare të njeriut.

Gjithë ngrehina e idealeve të tij ishte shembur. Ai e kuptoi se gjithçka ishte thënë, shkruar dhe propaganduar për komunizmin paska qënë një rrenë e madhe politike globale. Duke qënë komod në radhën e epërme të vagonëve të pushtetit doli prej shinave vetëm se nuk pranoi të komprometonte dhe kriminalizonte shpirtin dhe personalitetin e vet

Mosvlerësimi ndaj Mirash Zefit është harresë dritëshkurtër ndaj sakrificave idealiste të atyre që ndezën pisha në tunelin errët të dimrave më të çmendur të moteve. Mirash Zefi ishte ndër rremat e parë të disidencës dukagjinase nën hije të cilit blerojnë dhe flladitin idealet më të mira të sotmes e të së nesërmes….

U arrestua, pas shpendarrjes se trakteve ne bashkepunim me shokun e tij Martin Sokol leka. U keqtrajtua fillimisht ne menyre cnjerezore per 13 muaj nga nje hetusi special, e cila nuk lejoi as bashkeshorten ta takonte, teksa i sillte nderresat cdo dite.

DUKE SHFLETUAR DOSJEN NR 92 viti 1975 Akt akuzë kundër të pandehurve tradhtare Mirash Zef Preka dhe Martin Sokol Leka

“I pandehuri Mirash Zef Preka ndonëse vjen nga një shtrese fshatare , por te ai është konservuar në një armiqësi të thellë ndaj pushtetit popullor dhe fitoreve të revolucionit tonë popullor në të gjitha fushat e jetës

të pandehurit Mirash Zef Preka dhe Martin Sokoli kanë qenë në pikëpamje të përbashkëta kundër-revolucionare, duke qene të njohur dhe të lidhur miqësisht kanë patur mendime dhe mbajtur qëndrime të përbashkëta armiqësore kundër zhvillimit të luftës së klasave” .

Gjykata e Rrethit Shkodër me vendim nr 64 datë 09.03. 1976 e dënoi armikun e Popullit dhe të Partisë Mirash Zef Prekën me 12 vjet burgim

Familja u internua ne Berdice

Lula dhe Mirashi lindën të fejuar dhe te dashuruar njëkohësisht sipas besëlidhjes së vjetër atnore.

Nga martesa e Mirashit me Lulën erdhën në jetë pesë fëmijë shëmbëlltyrë e cilësive më të mira të prindërve te tyre. Nikolini,(sot jeton në Itali) Anila e Altini ( në Belgjikë),Vera në Kiras, ndërsa një vajzë pati vdekur në moshë minore.

Për 12 vjet rresht, Lula qe Zot e Zonjë shtëpie dhe heroinë e një familje që mbijetoi e papërlyer në valët e diskriminimit, politik, ekonomik dhe social që e goditën. Lulë Markja qe drita errësirë se jetës dramatike të idealist disident të Mirash Zef Preka.

Mirashi kishte sakrifikuar vitet më bukura të jetës për vrasjen bishës së tërbuar por një fund të tillë nuk e kishte dëshiruar. Disidenti vetmitarë i shartuar me tharme elitare nuk njësohej me turmën.

Mirash Zefi e donin ta kishin në llogoren e vet secili tabor politik në luftën e tyre cinike me ushte e shpatë duke u lutur e thirrur për një Shqipëri demokratike me aspirata Evropiane. Jo, jo ai nuk ishte renegat as hero pas mejdanit

Ai në vetminë e tij ëndërrimtare thoshte:-Kur u ngrita unë ku ishit o burrat e dheut. Po ju që më mallkuat, çfarë po kërkoni sot me lug në brez ?! Jo mana jo nuk mund të rreshtohem me kameleonë pa as një ideal. Nuk shoh të majtë as të djathtë të vërtetë, shoh vetëm dy bija të ngjashme në mendësi pabesi dhe mëkate si nena që i polli. Faleminderit por nuk kam moshë te bëhem pis tha, idealisti në mënyre refuzive ndaj çdo oferte politike Mirash Zefi i mbylli sytë i rrethuar prej familjareve miqve të dashur me 16 qershor të vitit 1999, ne moshen 66 vjecare. U varros me gjamën epike te burrave te motit i përcjellë me nderime nga një lume njerëzish prej të gjitha trevave te Shkodër Loces.

Mirash Zefi shkoi duke i lenë trashëgim familjes uratën. Jeta është kryevepër hyjnore që na jepet vetëm një herë. Pa liri, nderë dhe shëndet jeta asht tragjedi satanike.