BËJ TË THEM NJË FJALË TË ËMBËL
Me syrin e diellit m’u fute në zemër,
E përgjumur jam, ëndërr e pakuptuar ,
Pëshpëris fjalë, m’u duken si në ëndërr ,
Afër më afrohesh si flladi, nxitoje këmbët.
Ku po shkon ti o dritë, me hap të nxituar,
Mundohem të të kap e s’të kap dot,
Unë jam në kohën time,s’jam e vonuar,
Syri im me tëndin po kërkon të loz.
Në ditët me diell unë s’të kap dot,
Ti më iken shpejt e më bëhesh fllade,
Më futesh në shpirt e më ndezën zjarre ,
Muzën ma trazon ,buza drithëron këngën.
Mos me lodh shume, ti o mik i mirë ,
Me syrin e diellit me hap dritare ,
Fjala jote mjalt, burimin ka në male ,
Përmbi buzën time ti më ndez shumë zjarre .
Nga kjo zemra ime flakë e përdielluar ,
U ndez dashuria lumturi e lumturuar,
Ditët u bënë muze, vargje në poezinë time ,
Ashtu si pa kuptuar ma larguan pleqërinë.
Bëj të them një fjalë të gëzuar,
Mos ik o drit e yll i dritezuar,
Qëndron në zemrën time mall i malluar,
Tek unë të solli zoti, si diamant i cmuar.
