Nje vajze plot virtyte e tejet brilante me nje shpirt te pasur artistikisht e humane, qe eshte nje shembull i jashtezakonshme per gjeneratat.
Nuk e ka penguar mungesa e shikimit, perkundrazi i ka dhene force per jeten.
BUKURIE MALOKU
Lindur ne fshatin e bukur te quajtur Godolesh dhe sot banon ne nje tjeter fshat po aq te bukur qe quhet Mengel, po te Elbasanit te mrekullueshem.
Shkollen fillore dhe 9 vjegare e mbarovi ne Institutin e studenteve qe nuk shikojne.
Kurse shkollen e mesme e mbaroi ne Gjimnazin “Qemal Stafa” ne qytetin e luleve ne te bukurin Elbasan ku dhe u frymezua me dashuri te pamate per gjithesine, universin.
Dashuria per Letersine e drejtoi drejt portave Universitare te “Aleksander Xhuvani” po ne qytetin e Elbasanit, ku dhe u diplomua. Aty mori mesimet e letersise por dhe frymezimet e krijimtarise qe jane ushqim per shpirtin e saj brilant.
Jeta sociale e ngacmoi ate te vazhdonte serish ne studime qe brenda ketij Universiteti te studionte ne Shkencat Sociale ku ta pregatise per jeten.
Ama dhe masterin per keto shkenca e vazhdoi dhe perfundoi me shume sukses, dhe e ben krenare per veten por jo vetem.
Familja e saj zen vendin e pare ne zemren e saj te mire dhe virtytet e tyre jane xhevahiret e saj qe perjetesisht ia shndrisin shpirtin njerezore.
S’le dot pas as miqesine time thote ajo qe jane reliktet e shpirtit saj, ndaj i vlereson shume.
“”””””””””
Botimet e saj jane;
- KERKOJ DRITAREN E DRITES ( proze & poezi)
- NGJYRAT E BOTES SIME ( poezi)
- KUFIJT E PRITJES ( Antologji) Kosove 2019
- ME SYTE E SHPIRTIT
Ka drejtuar emisione te ndryshme ne Radio Lokale; Elbasan Aktualisht; Moderatore Radio Shkelzeni
PERQAFOJ TEBUKUREN
T ashme po perqafoj diellin e arte
Qe ndrigon brenda meje
Aroma e tyre dehese me mbushullon
Me perqafon ne gdo qelize te trupit tim
Valet e embla te detit ledhatojne bute bute te tere qenin time
Bashke me flladin e dashurise hyjnore Perqafojne pafundesisht shpirtin tim
SHIUBIE
Shiu bie mrekullisht sonte I bekuar dhe i paqte Ligjeron qetesisht
Si nje shatervan magjepses,
Vizatohet hijshem tek une tek ti Teresia relaksuese me pasuron shpirtin Dhe derdhet pafundesisht i arte porsi flori
Ky shi me gon ne nje bote mbreterore Ne flatrat e tij thellesisht me ka strehuar Dhe kjo force magjike qe mbreteeron sonte
T e tere qenien time kete nate e ka pushtuar Befas zhytem ne shtepizen e nje gjumi te embel
Neper endrra perrallore vazhdoj te meditoj Dhe ky shi i arte do te biere shume gjate shume gjate
JETOJ ME POEZINE
Po ndiej tingujt hyjnore te fjales tende ndriyuese Qe burojne tek une si nje nektar diellor Dhe shpirtin ma qetesojne
Pejsazhi i ylberte i paqes
Me mbush me drite dhe gjalleron ne ydo qelize te trupit tim. Ne ydo hap qe hedh me mbulojne bekimet e tua te arta
Qe me lumturojne pafundesisht Dashuria qe me fal o zot Me jep krahe qe ndriyojne tek une perjetesisht
^do fjale eshte burim i mullzes se pashtershme Mrekullite e tua zbresin nga madheshtia jote hyjnore
Me perla dhe gjerdane te xhevahirte Ke stolisur ydo qenie njerezore Ne pranine tende gjej force dhe mbrojtje
Kudo qe te shkoj
Ne rrugen drejt se mires dhe se vertetes Do te vrapoj gjithmone
LIBRIGLLABER ON ZEMREN TIME
Ne duar mbaj nje mik te dashur Nje bote te tere teper te gmuar
Gjithe ajo pasuri te madhe shpirterore qe eshte kaq e bekuar
Kete thesar te arte dhe te shtrenjte Pres me padurim qe ta shfletoj ^do germe ydo fjale qe lexoj brenda tij Sa shume e dua dhe e adhuroj
Hapen portat e kesaj bote te mrekullueshme Neper shtigje te reja, te panjohura vrapoj Tingujt valezues lodrojne bashke me mua Ne pejsazhet dritendiellese T e cilat i admiroj
^mrekulli tek sodis universe te panumerta shumekateshe Ishujt perrallore te portreteve plot jete Horizontet madheshtore ne ujevaren e mendimeve
Pasqyrohen te kristalta, te qelqta si nje ylber Libri kenaqesia me e madhe shpirterore Margaritari i fjales dhe i diturise
Pasqyra e shpirtit njerezor do te jetoje bashke me mua Tek sa rrugetoj bashke me te Ne ydo dite qe do te vije
EARGJENDTA PRANVERE
I dua puhizat e lehta pranverore
Ah, ti moj e bukura pranvere
Si nje fllad i embel vjen ne shpirtin tim
Pejsazhet e argjendta te kopshtit gjelberues Blerojne tek une tek ti e gdo njeri Rrezet e arta te diellit gjallerrues
Frymemarrjen time ndrigojne
Petalet e bukura te luleve shumengjyreshe
Ne shpirtin tim lulezojne
Te adhuroj pranvere, per ngrohtesine Hijeshine tende te blerte Qe percjell plotngazellim e drite
Aroma gjalleruese, dhe e trendafilte Do te mbreteroje tek une pakufi.
Ti fluturon drejt meje
Si një ëngjëll i rrallë
dhe fal plot dritë dielli
Befas krahët e tu ëngjëlorë
Përqafojnë ëmbëlsisht
zërin e shpirtit tim
Më mbulon me mijëra ngjyra
të ëmbla me shpirt dashurie
Që shkëlqejnë bashkë me ty
Porsi margaritarë
të shndritshëm diellorë
Magjia e zërit tënd
më ngrohë
Ti noton mrekullisht
në detin e valëve të mia
Ndërsa unë lundroj
në ishullin e fjalëve të tua
të bukura
Të cilat bëhen të miat
Dhe më pas vezullojnë
shkrihen bashkë me ty
Brenda në ylberin tim qiellor.
PËR TY P DET
Në fytyrën tënde o det i bekuar
Vështroj një botë të mahnitshme që më magjeps
Tek sa më strehon në gjirin tënd
Nis të notoj qetësisht
