SËRISHT DIELLI DO TË VIJË…

Hëna territ vjollcëruar,
mretëreshë në cak të saj,
shtojzavadhe e mërguar,
vesë agimit dergjur në vaj…
Fill pas resh vjen stuhia,
zemër natës në oshëtim,
mbledhur tok bijë e bija,
në ciklon ngren shtëpinë…
Vijnë dhe ikin bubullimat,
zhurmë e pellgje lënë pas,
gjuhët ngrehur vetëtimat,
rreze-heshtura buzën plas…
Diku tej ndër mjergullnajë,
një fosil pas shpine hedhur,
fund-tunelesh,qesh…e qajë,
përmallimi lëndinash bredhur….
Luan Sheshi
:26 shtator 2020…
“””””””””””””””””
Seç e zura një ylber,
kokën vënë kallamishtes,
s’qe as Dimër,as dhe Verë,
qe stuhi buzë muzgishtes…
Derdhur shiut dhe harkuar,
brinjët thyer…humbur resh,
shtatin kërrusur…koloruar,
mes shtërgate nis e qesh…
Seç e zura një ylber,
ngjyrëzuar…tej errësirës,
pasqyruar derë më derë,
shteg-sinoresh i së mirës…
Luan Sheshi
: 26 shtator 2020…
Me dorën shtrirë,
drejt pikash shiu,
qëndroj i ngrirë,
më cik dhe Veriu…
Rrëketë më tutje,
ndër pellgje rënë,
stuhitë me ngutje,
tërsëllimen lënë…
E gishtat zgjatur,
zhuritje mallesh,
rrebeshet matur,
mergatë vallesh…
Vallëzojnë kujtimet,
gjoks vjeshtës nisur,
dorë shtrirë vegimet,
ëndërrinesh degëdisur…
Luan Sheshi
: 25 shtator 2020…