JAM NJË GRUA.DHE VETEN DUA.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Jam një grua dhe veten ,dua.
Jam një grua si ujtë ,në krua.
Zëmër gjër dhe shumë e buta.
E thjesht por me të larta virtyta.
Kush më deshi ,dhe do e dua,
Kush më haroi ,dhe e kam haruar.
Kam aromën time, sa shum e dua,
Në c’do stinë e’vesh, kujt sja kam hua .
Ëndëroj se duhet, ëndëruar.
Buzëqesh dhimbjes diku, haruar.
Lotët i hedhë në vazot me lule,
Dhe kripa dheut i përulet,,
Zambaku më përshëndet, ashtu i çelur
Dëshpëruar pakëz për lotët e derdhur.
Nënë dhe grua e’palodhur qëndruar,
Gjigand e patundur e fortë e duruar.
Hedh hapa t’ë rënda e ngre, gurr”
Veshur trishtimin vargje nën lëkur,,
Luftoj çdo qeliz ,të plasaritur,
Qeshur dhe qarë , si një fëmi i uritur.
Tokës i qëndroj aty në t’ë rënda,!
S’e po z’dite t’ë përpi s’i vullkan brënda.
Shkundë degët kurr duhen shkundur
Dhe çelin përsëri, me vlerat e duhur.
Dhe shpërthen sythi e xhvesh trungun,
Por rënjë duhen t’ë forta supet, ku mbështetur.
Lëndimet i mbysë largë ujëvareve.
Ylberit i falem larguar halleve .
Qerpiku s’më dridhet jam luanesh.
Trashegimi nga Nena ime perëndesh.
Mes muzgut aty ngadal mbledhur ditët,
Mes ditëve këtu më ikin vitet.!
Diellin mëngjesit e bëjë t’më buzëqesh.
Dhe shiu trokitur xhamit ç’më pëlqesh,
Jam grua dhe e dua jetën vlerën,
Dua ta jetoj me t’ë bukurën, erën,,
Ditët vitet pranuar çmë mbeten .
Tē kaluarës haruar, palosur fletën.
T’ë dua ty jetë, dua dhe veten time,
T’i ke melodinë tënde ke dhe lëndime,
Je valsi që sodit, gjithë jetën time.!
Në të lindur këtu dhe atje në perëndime.
Sa shum thën’je ke e i’mja jetë,
Duhet të mbushë e t’ë shkruaj shum fletë.
P.o. i mbaj c’a fjalë për herën tjetër.
Kam vite,para akoma për jetën.!