Hëna nuk ka nevojë
të deklamojë çfarë është,
se duket vetë,
kur shfaqet e nuk shfaqet qiellit
sipër maleve të fëmijërisë
puthur prej bredhave të shenjtë
që rrinë menduar si dëshmitarë të kohës,
ku shekujt mbledhin vitet,
vitet mbledhin stinët,
stinët muajt,muajt javët,javët ditët,
ditët orët,orët minutat e sekondat,
thurur kurorë për dashurinë e amshueshme
të një sprove të sertë të vdekjes pa ringjallje
se forca të panjohura i zënë prit kthimit të Jezusit në bregun tjetër të një lumi flijimi.