Vetëm në një çast…
Humbasim në ngjyrën e syve
e kërkojmë dritën në thellësi të tyre.
Notojmë mes përflakje dëshirash
e rrënqethemi prej frymës,
kur shpirtrat fluid puthin njëri-tjetrin
e vargjet rrjedhin ujëvarë
si lotët prej gëzimit vetëm në një çast…
Marjeta Shatro Rrapaj
“”””””””””””””””””””
Egoiste dhimbjen time!
Më bën të vuaj shumë.
Në çaste trishtimi qaj,
me lot të hidhur pikëllimi,
për ngjyrat e trazuara të detit,
për valët gri,
për shkuljen e pulëbardhave
humba qiellin gri.
Vrapoj pas dhimbjes së tyre.
Atje në mol të vetmuar.
Aty ku çizmet ndalojnë për të ndaluar
në strehën e vjetër.
M’i shtojnë rrudhat,
por jo dobësia.
Harresë e përkohshme
luan me dhimbjen time.
“””””””””””””””””””””
Një dhuratë e bukur ky akrostik!
Faleminderit!
