KUJTESË,
PËR ALKETËN , ERMALIN E NJERZIT NË SKAMJE…
Si u mbyt opinioni shoqëror me Ermal e me Alketë, kaq poshtë ka renë morali ynë, sa intelektualve, gazetareve u erren e sytë merren me kotkotin e harrojnë njeriun, popullin e thjeshtë, skamnorin, qytetarin që në keto ditë dimri jeton në çadër. Si ka mundesi!!
Tani urtisht për Ermalin dhe Alketen kam dy porosi nese më lejohet dhe mue me u shpreh:
1. O Ermal, ta dish ti në thelb ku qendon burrnia e fisnikeria e tropojanit, ti kurrë me mend e karagjozllek që ke nuk hyn në oden e kuvenit të burrave të kesaj treve, veç deri te kolibja e qenit mundet t` avitesh nese qeni eshte i lidhur.
2. O Alketa, duhet ta dish, ne Sanremo e para hypi Elsa, mrekullisht, kampion doli Ermal Meta, fitues triumfator si kantautor, fieraku i suksesit, pas tyre ti don te rrembesh kunoren..me ndermjetsa e makinacione.
Kujdes ule pak koken, kqyre rrugen se mos merr n` thue e thye hundën! Shkodranet kur mallkojnë, thojnë;-T`u rritë mendja!
3..Media te shpifura, te perdalura te kohes marrë, dilni e takoni njerzit e uritur, ushtrinë e të papunëve, t` rinjë që largohen të trembur nga dheu i tyre, lypsaret, gratë që shtyjnë karrocat me perime, punojne gjithë diten e lume per një kacidhe sa me majtë shpirtin gjallë boll me perralla sallonesh K.Ç,K, boll me broçkulla alla Ermal, boll me fustanet e Alketës a thue është Helena e Trojës.
Sa i keni bërë reklamë Alketës nuk i keni bërë Inva Mules, Jahos, Pirgut, Domit. Kerrnit, artistë qe kane shkundur skenat botrore, u mbeti goja Alketa, Alketa qe ne fund nuk ngjiti ne skenë art, por fjalë si bresheri automatiku, mish, sy dhe fustane..!!!
PËR ALKETËN , ERMALIN E NJERZIT NË SKAMJE…
Si u mbyt opinioni shoqëror me Ermal e me Alketë, kaq poshtë ka renë morali ynë, sa intelektualve, gazetareve u erren e sytë merren me kotkotin e harrojnë njeriun, popullin e thjeshtë, skamnorin, qytetarin që në keto ditë dimri jeton në çadër. Si ka mundesi!!
Tani urtisht për Ermalin dhe Alketen kam dy porosi nese më lejohet dhe mue me u shpreh:
1. O Ermal, ta dish ti në thelb ku qendon burrnia e fisnikeria e tropojanit, ti kurrë me mend e karagjozllek që ke nuk hyn në oden e kuvenit të burrave të kesaj treve, veç deri te kolibja e qenit mundet t` avitesh nese qeni eshte i lidhur.
2. O Alketa, duhet ta dish, ne Sanremo e para hypi Elsa, mrekullisht, kampion doli Ermal Meta, fitues triumfator si kantautor, fieraku i suksesit, pas tyre ti don te rrembesh kunoren..me ndermjetsa e makinacione.
Kujdes ule pak koken, kqyre rrugen se mos merr n` thue e thye hundën! Shkodranet kur mallkojnë, thojnë;-T`u rritë mendja!
3..Media te shpifura, te perdalura te kohes marrë, dilni e takoni njerzit e uritur, ushtrinë e të papunëve, t` rinjë që largohen të trembur nga dheu i tyre, lypsaret, gratë që shtyjnë karrocat me perime, punojne gjithë diten e lume per një kacidhe sa me majtë shpirtin gjallë boll me perralla sallonesh K.Ç,K, boll me broçkulla alla Ermal, boll me fustanet e Alketës a thue është Helena e Trojës.
Sa i keni bërë reklamë Alketës nuk i keni bërë Inva Mules, Jahos, Pirgut, Domit. Kerrnit, artistë qe kane shkundur skenat botrore, u mbeti goja Alketa, Alketa qe ne fund nuk ngjiti ne skenë art, por fjalë si bresheri automatiku, mish, sy dhe fustane..!!!
“””””””””””””””””””””””
SHTRETI I SHPIRTIT MBESHTJELLË NË KSHTAJA..
-Qytetit “Bajram Curri”-
Kërkund n` botë nuk shkrep ma bukur,
nuk le dielli, nuk le ,hana,
agut puth rrezja Qafë Luzhën,
muzgut kcen mbi Moraja..
mes geshtenjash n` gezof futun,
zdritë qyteti,
shtrati ku na ka mbetë zemra..!!
Oret e bjeshkes zbresin muzgut,
valle hedhin n` prozhme fluturat,
eposi ku gdhendi kangët
ku mrizojnë zanat, dernushat
N` vapë Valbona,i lanë këmbet,
dimnint e mbulpjnë bornajat !
Ku thith ajër me aromë blini,
ku gjen, tharm e shtalb prej shpirti,
ku kendon e s` pra bilbili,
ku i ri mbetet kujtimi
krejt i veçem përmbi tokë,
duket vetja gjithmonë femii,
t` duket vetja burrë i plotë!
Veten kqyrë n` pasqyrë të qiellit,
ka Shkelzenin krahut t` djathtë,
simbol votrës së nderit,
i djemve si lisa të gjatë,
i çikave me kunorë ylberi,
diten dritë e mbaj në sy,
natën andrrën e pamatë!
Shkoj e vi, vi e shkoj, botes si pelegrin,
kam një tempull ku di t` falem,
si pagan i papërlyem,
ku pra asht qyteti i Alpeve,
medalion që kurrë nuk zbeh,
Bajram Curri- djepi i kshtajve,
ti m` shton jetë, rinine ma kthen!
