” Dedikim përkujtimore për Momën e Tetë motrave” Mezini ,,
*******

“Tetë bijat e tua të kanë në zemër
O bukuri shpirtërore më i bukuri emër,,
********
Në heshtjen e natës ,
Sytë mbushur me lot ,
Cdo bijë është një yll që rrugën tënde vazhdon ,
Bijat ecin në mësimet dhe kujtimet e tua ,
Dhimbja për ikjen tënde është kthyer në simfoni te pafundme ..
Moma jonë perëndeshë e bukurisë ,
Me shaminë e bardhë mbi kokë ,
E mbajte të bardhë s’tu kthye kurrë në gri ,
Ishe si dritë e amshuar mbi tokë ,
Të bënë krenare tetë bijat e tua ty
O perëndeshë e ëmbëlsisë ,
Ishe për ne një strehë një ngrohtësi e fortë ..
Ajo nuk pati kurrë një ditë për vete ,
Asnjë cast pushimi në vitet e jetës ,
Duart e saj të plasaritura nga mundi ,
Punuan natë e ditë për tetë bijat e veta ,
Me ato duar na rriti si zogj
pëllumbi ..
I mbante buzët në gaz kur zemra i qante ,
Fshehurazi përtypte dhimbjen dhe lotin kapërdinte ,
Goja e saj kurrë nuk kërkoj asgjë të hante ,
Vec bukën bijave donte tua ndante ,
mallin dhe hallin për to do ta mbante .
Në netët e ftofta me acar ,
Gjetëm ngrohtësi mbi gjoksin e saj ,
Gjetëm ngrohtësi kur ishim të varfër
Ajo u lodh shumë por nuk u dorzua kurrë ,
Sepse ishte Nënë Martire ,
me zemrën të ngrohtë si prush .
Tetë bijat e Momës u bënë shtylla të forta ,
Krijuan dritën që të shkëlqente për të ,
Nuk e ndjeu asnjëherë mungesë e djalit ,
për të tetë djem ishim ne ,
Kushtet ja krijuam me kujdes dhe dashuri ,
Për ti dhënë Momës gjithcka që meritonte në pleqëri .
Fjalët dhe mësimet e saj ishin ligj për ne ,
Në cdo hap në cdo vend në cdo veprim ,
Ishin mësime me shumë vlera ,
Ajo ishte Perëndeshë ,
Mësimet e saj ne bijat do i ruajmë si pasuri të shenjtë .
Ike ti shpirt që u rrite jetime ,
Ike me vehte more lodhje dhe hidhërime ,
Te vrau në shpirt të plagosi në zemër ,
Ikja e nipit tënd Yllit që u bë
lulja më e bukur e xhenetit ,
sepse Yllin tim ti e rrite vetë kur ishte sa një thërrime .
Në ditët e agonisë tënde në spital ,
Sa bukur i hape ato sy që të shkëlqyen si kristal ,
I fiksove ato sy të bukur në tavan ,
E gëzuar the oo kush po me jep ujin mua
në atë gotë të bardhë .
Ylli te erdhi në momentin e fundin tënd ,
Të lajmëroj se po fluturon shpirtit yt në amshim ,
Por ti fare mos u tremb ,
Sepse une pranë teje gjithmonë do të jem ,
Gotën e kishte mbushur me uji të xhenetit për ty ,
Sepse atij vendi ti Mom ja bëre hyzmetin kur ishe në jetën këtu .
Shtëpia juaj Mom na eshtë mbyllur me dry ,
Dhe ne vazhdojmë kërkojmë aromën tënde aty ,
Lotët nuk pushojnë kur aromën tënde kërkojmë ,
Përkëdhelim vendin ku ti rrije ,
O Mom e shtrenjtë
“O Mom Martire ,,
Ne e kërkojmë e kërkojmë me lot ,
Atë që ishte mbështetja jonë e fortë
Por jemi të bindura që kujtimi i Momës tonë ,
Do të mbetet i gjallë përgjithmonë ,
Dhe ne do na shkëlqejë si një Yll për shumë e shumë motë ..
Fjalët të mbushura me mjaltë dhe aromë ,
Në përkujtimoren tënde
Nuk rreshtin asnjëhere Mom ,
Sepse ti ishe lulja jonë më e bukur në këtë botë ,
Ishe si ajo lulje e vecantë që e mbaje pranë gjithmonë ,
Dhe ti e thërrisje lule selfion .
Do të kujtojmë gjithmonë ,
Do të të mbajmë ne Tetë bijat e tua në zemër ,
Moma jonë e shtrenjtë ,
Do mbetesh për ne përjetësisht më i bukuri emër

…
Flora Mezini Boja
Tirane me 25 02 2025