“””””””””””””””””
Oqean i panjohur ..!
Krijova një det në boten time ,
Një det pa dallgë e stuhi
Në rëren e bardhë i radhita vargjet
Që vinin nga largë plot mallëngjim.
Sa madheshtor duket ky det,
Sikur në heshtje flet me mua .
Mi njeh plaget edhe dhimbjet
Mi zgjon endrrat dhe kujtimet .
Oqean per shpirtin tim,
Eshtë i shenjtë, per mua hynjor.
Ketu i shkruaj në heshtje vetmisë
Ditëve të bukura e dashurisë!
Malli vjen me valet e detit,
tingujt e shpirtit mi zgjon në heshtje.
Me vjolin i këndon dhimbjes,
Dhe dallendysheve ne shtegtim .
Ky ishull më fton pa fjale,
nuk i duhet as adrese ..
E din që ketu jam unë
Duke shkruar me nostalgji e mall.
Nje ure ngre ne ishullin e larget,
Aty ku shtegtojnë vargjet e mia
Në rëren e bardhë e guret e detit
Ketu shkruan një arbëreshe.
Kurrë ndjenjat nuk ju shuan,
Per atdhe e dashuri!
Dhe pse fati e largoj
Pertej detit , pertej kufijve .
Në oqeanin e panjohur,
Shkruan në heshtje një mergimtare
As kush emrin nuk ja dinë,
Veq thurë vargje per SHqiperinë.
Autore
Leme Ahmedi
Maqedonia E Veriut