Më treguan
Më treguan…
Ende e mban
Fotografinë time në kuletë.
Më treguan
Kur flet për mua
Sytë të ndriçojnë
Fjalë përplot dashuri
Zemrën e miklojnë.
Më thanë
Nuk mund t’më harrojsh
Më kujton me mall
Ndjenjat i ringjall.
Më thanë
Nuk e ke dashur askend si mua
Asnjëherë më nuk je dashuruar.
Heshta, nuk përcolla porosi
Që të tregojnë
Sdeshta të tërbojnë!
Shiqimi im u përqëndrua larg
Në dashurin tonë
E mbyllur me plag
E lënë pa varg.
“”””””””””””””””””””””””
Hijet e të kaluarës
E kaluara është hije
Të ndjek, të jep dhimbje
Të xiglon
Zgjon kujtime
Të shtyn në mendime.
Ndonjëherë të frikshme
Ndonjëherë të shishme.
Jeta është e magjikshme
Të mahnit me ndryshime
Vet duhet të gjejsh zgjidhje
Asgjë nuk është e paaritshme.
Hijet le të ndjekin
Punë tjetër nuk kanë
Jetën me ne e ndajnë
Për atë na rijnë pranë
Dritën e madhe e mbajnë.
Hije të na bajnë.
Mejrem Kajolli Tusha