TIK-TAKE LARGËSIE
Erdhe si një pranverë
Që pasoj dimre të acartë
Ti si shkëndija vetë
Që nuk shuhet as në baltë
Se nuk ikën njeriu
Pa lotët e lamtumirës
Moshën e pafajshme
Krejt ja fala detyrës
Por,sërisht mbeti trishtimi
Brenda syve të mi
Vendosa mos kërkoj përgjigje
Askush s’mbajti përgjegjësi
Mijëra net kam ndenjur zgjuar
Numëroja tik taket e largësisë
Nuk është e lehtë të fluturosh
Me zemrën bosh galaksisë
Ti surprizë e ditë-netëve të mija
Vjen dhe ikën kur do ti
Zemrës mbeti dashuria
S’ka pasur kurrë për tjetër njeri !
Mirela Ropi 18 Shtator 2020
“”””””””””””””””””””””
Rrugëtimi i kohës ndali
Me të pafajshmen lumturi
Nëpër vija pentagrami
Jehojnë nota sol-fa-do-mi !
“””””””””””””””
GLLËNJKË PENDIMI
Nuk kam fjalë për trishtimin
Gjuhën lidhur e sflas dot
Plagët e gjuhës, s’shëron melhemi
Një gllënkë pendimi nuk mjafton !
Pakt a shans si ta quaj ?
Notin ujrave të rrëmbyera
Përpjekjet ,mbeten trazuar
Shëmbëlltyrën nxjer fytyra
