KARVANI I QENËVE TË TËRBUAR.
Karvani i qenëve të tërbuar,
tuf e madhe lemeri,
trashëgim nga baballarët,
nder të jesh “qenëri”.
Të gjithë një turi e kanë,
të pistë, jargash e sy kuq,
kur pjesë e majme në thonjë u bie,
zihen, shqyen, bëhen ujqë.
Një kope lemeri,
dhëmbë çatall si dhëmbë ujku,
shtohen me kulish të vegjël,
pas i mbajnë për të ndukur.
Pas në gjueti i marrin,
për rrushfete a punë të zeza,
dhe kur “rriten” para shkojnë,
me të vjetrit mbajnë një lojë.
Dhe të” çalin” në bisht në fund,
më i keqi i kopesë,
do servil a do spiun,
një copë mish në dhëmbë ti bjerë.
