DËBORA NË KUJTIME!
Dëbora e parë erdhi hollë, hollë,
Si re e bardhë mbi malin e Dajtit,
Flokëza që binin si flutura përtokë, Hakërehen me pemët fytyrë zbardhur.
Hedh kujtimet në ditar,
Sjell në mendje fëmijërinë,
Stuhia e borës, si vullkan,
Përleshja me dimrin më sjell magjinë.
Bora, një pejsazh i bardhë,
Flokë, flokë si re lëvizte,
Çizmet kallo në dimrin e acartë ,
Më pickojnë shumë ato vite.
Si ushtarët në beteja,
Në rresht për një në suferinë,
Pa na bërë syri tërt…
Puthnim diell edhe ngricë.
Qylimi i bardhë i mbuloi malet,
Sa dritë i dha fushës së Korrabit,
E pabesë u tregua me rrugët,
Si përbindësh trafikun ndali.
E hollë, e butë dhe e egër,
Si nuse e re zbukuruar,
Lëndinat qeshin me bardhësinë,
Në kurthin e natyrës fëmijët ngujuar.
Dëbora ka bereqet,
Se toka e malet e duan aromën,
Pa tjerur fjalët me kriju siklet,
Njerëzia e dashuron dëborën.
Nexhbedin Basha
25 janar 2022
