Jam larg..
Diku ,ku dielli duket larg …
Ngjitet ne qiellin blu
E rrezet e tij me ngrohin
zemren e mardhur.,nga era e ftohte
Ne kete pragqershori
Te cuditshem,te ketyre muajve me dite te Gjata ,
Zvarriten,ndjekin njera tjetren.
Deti perplas dallget,
Me shkumen e bardhe
Shtyn dunat e reres,
Krijon pirgje pambarim,
I ngjajne shpirtit tim
Vuan,eshte i lodhur,i heshtur.
Shikimin zgjas ne horizontin gri,
Atje larg,rete zvarriten,
Pak pika shiu, me lagin
E lotet shkasin
nga deshperimi i largimit tend te pakuptuar.
E zemra deshperuar
Pyet,kerkon pergjigje
Pse valle,ku je , me ke harruar?!
Je larg,
Nje dite te bukur
Dielli do te hyje ne zemren time,
Ajo do te shtoje rrahjet,
Kur te shohe atje larg
E di ,
Do te vish drejt meje krahehapur,
Me permallim do te me perqafosh,
Drejt ne sy do te me shikosh,
Te kam,dashur,te dua !
Do thuash me zerin dritheruar kur te me shikosh!
Ditet kalojne e une pres
Deri kur….
“”””””””””””””””
Enderroj…
Dita ndez zjarrin jeton ne zemren time.
Dielli zgjon diten me perkedhel fytyren.
Me prish gjumin,me prish endrren.
Me pyet,valle enderron?
Cfare enderroje?
Endrrat qe humbe,ato qe pret?
Ti nuk rri zgjuar si nata
Zgjat shume erresire e saj,
Yjet e hena ndricojne
Dritaren e hapur.
Ti enderroje,,?
Dike larg teje ,mendon per ty
Enderroje
Imazhin e asaj dashurie.
Enderroje.
Ate qe me hapa te shpejte vjen drejt teje,
Enderroje takimin e papritur qe vjen drejt meje,
Enderro perqafimin e embel,
Dikur me dhuroje
Endrren e bukur te jetes tende
Enderroje….
