‘Shtrije këmbët, sa ke jorgane”
Keshtu u porosit njeriu i pare
Nga ata qe e derguan
Dhe njerezit mire e degjuan
Ne ”unitet ” jorgan e kembe
Pa u ftohur , e peshe te rende
Por njeriut krimbi -tyrjele
Ja ”grreu” mendjen e kthjelle
”Mbete nje pellembe burre
Dhe jorgani cope e lekure
Shtrije kembet o i uruar ,
Duke vjedhur e mashtruar”!!??
I varferi me drejtesi
Nga puna ne shtepi
Per nje cope buke, e thes me kashte
Gjithe jeten kembet jashte
I pasuri keq , me keq
Barku fryre , vuan e heq ..
Por me zemren katran .
Kembet shtrire, por s; gjen jorgan!!??
“”””””””””””””””””
Eh, moj , Nena, nena ime…
Na rrite me shume mundime..
Shtate femije me radhe..
Sic ishte zakoni pare !!???
Ti nuk dije shkrim e kendim…
Por na dhe nje mesim.
.. Mesoni , behuni te zote ..
Ta gezoni kete bote.
.Ishje pastertore,amvise..
. Dije , mikun si ta prisje ..
Punetore, Nenemadhe…,
E dashur, nene humane ..
”Nene,nene, fryme e larte …
Rreze drite e yll hyjnore …
S’kane bote me te shtrenjte…
S’ka si Nena kur kujton ”