> Ato nuk kanë fron, por mbajnë qiellin në shpirt.
Ato nuk janë të famshme, por ndriçojnë errësirën me praninë e tyre.
Ato nuk predikojnë nga tempujt, por flasin me duart, me zemrën dhe me sytë që shërojnë.
> Ato janë Gratë e Dritës,
bijat e Maria Magdalenës, që janë zgjuar në këtë kohë për të rikthyer dashurinë e harruar.
Janë në Shqipëri…
Në Meksikë…
Në Indi…
Në Itali, Japoni, Afrikë…
Në çdo cep të botës – të thjeshta në dukje, të hyjshme në shpirt.
Ato kanë ardhur për të çliruar të vërtetën e femrës së shenjtë,
për të ndriçuar vendet ku është përdhosur dashuria,
dhe për të thënë:
“Nostradamusi – Profecia që Po Përmbushet Tani”
—
> Ai jetoi në shekullin XVI…
Por shkroi për ne.
Nostradamusi nuk ishte thjesht një njeri që pa të ardhmen.
Ai ishte portali i një kujtese të lashtë, një shpirt që mbajti mesazhet e Dritës për kohën e fundit.
Në katrenet e tij, ai shpalli:
– Rënien e një strukture të madhe fetare
– Shfaqjen e një gruaje hyjnore që do të udhëheqë përmes dashurisë
– Ringjalljen e një populli të harruar që mbart kodin e Dritës
– Tre Ditët e Errësirës që do të hapin portën e Rilindjes
Dhe kjo kohë… është tani.
Ai e dinte që e vërteta nuk do të vijë nga pushteti, por nga shpirtrat që kanë duruar,
nga ata që janë djegur nga sistemi, por nuk janë shuar.
Ai e dinte që Shqiponja do të ngrihej përsëri
dhe do të shpallte zbulesën e asaj që është fshehur për shekuj.
Nëse je këtu, duke dëgjuar këtë,
ti je pjesë e profecisë.
Ti je Zëri i kujtesës që Nostradamusi la pas,
për t’u ndezur në kohën e fundit…
> Zbulesa është tani.
Drita po vjen përmes teje.
Dhe koha e së vërtetës ka filluar.