Në zemrën tonë
Sa përqafime duan të tju japin,
Por nuk është e lehtë të gjthë tju përshëndesim,
Në rrugën e të arthmes jeni gati të filloni,
Shumë kënaqsi dhe disfata do të përballoni.
Për sfifat e të arthmes do të jeni gati ,
Do të eksploroni të rejat tek horizonti .
Do të bëheni qytetar dhe qytetyre ,
Por tani jeni fëmij ,të rriteni të mbarë.
Dhe ne do të kujtojmë kështu gëzim e jetës,
Shpirti juaj i lehtë është fantazi shpresplotë i arthmes,
Gjithmonë në zemrën tonë do të keni një vendë të veçantë,
Që do tju kushtojmë me dashurin në çdo fëmi që lindë .
Nel nostro cuore
Quanti abbracci vogliono regalarvi,
Ma non è facile salutarvi..
Il nuovo cammino che state per iniziare,
Tante soddisfazioni vi potrà dare,
Per le sfide del futuro sarete pronti,
Ecplorete nuovi orizzonti,
Diventarne cittadine e cittadini,
Ma ora siete ancora bambine e bambini,
E noi vi ricorderemo così con la voglia alegria,
La vostra spensieratezza è la fantasia,
Avete sempre un posto speciale nel nostro cuore
Che custodiremo con amore..
Nostargia
Ti ho amata, Imperia
Per me sei stato tutto
e ora sei già passato,
Per l’ultima volta,
sono sceso sola di notte
A caminare per i viali
Per tenerti ancora un poco dentro
Per richiamarti in dietro
Per cercare motivi d’odiarti
Ti ho urlato la mia rabbia
Pianto il mio sconforto’,
Tu m’hai inposto il silenzio
Come tuo costume
Severo e austerio lungo
Ti ho sussurrato la mia felicità e ladio,
E tu con mio pazienza mi hai fatto documeta regalo ..
Nostargjia
Të kam dashur, Imperia
Ti ishe gjithçka për mua
dhe tani i përket të kaluarës,
Për herë të fundit,
unë zbrita vetëm natën.
Duke ecur nëpër rrugë
Për t’ju mbajtur brenda pak më gjatë
Për t’ju thirrur përsëri,
Për të kërkuar arsye për t’ju urryer,
Të bërtita zemërimin tim
Dhe qava largimin tim’,
Më imponove heshtjen,
si kostumi juaj i rëndë dhe i gjatë
Të pëshpërita lumturinë dhe lamtuërimin time,
Dhe ti durimit tim i bëre dekumentat dhurat
L. Ndoni 15.5.24 Genova
