JETOJ…
Ndër ëndërra kam humbur porsi shtojzavalle
e vallëzoi me engjëjt lëndinës së përjetësisë,
parajsën ndërtoj ndër këngë e valle,
deren e ngurtë ia shkallmoi vetmisë.
Ndër petale endem si bleta punëtore
e gazmoi me të bukurat flutura të dashurisë,
jetën si fëmijë lehtë e marr përdore,
përqafoj aromat, ngjyrat e lumturisë,
se gjërat e mëdha më rëndojnë si guri,
peshat m’i kërrusin supet shpirtërore,
ndër kallkane dhimbjesh fort më shndrit nuri,
qëndrestare naltohem n’piedestale hyjinore.
Nën ritmin e tingujve të muzes sime,
s’e ndërroj melodinë e nuk tjetërsohem,
përsiatjet mendimtare më shtyjnë n’ëndërrime,
jetoj e kurrë egove t’vrugjeve s’u gjunjëzohem.
Jetoj e ëndërrat marr përdore…
Autore: Margarita Nikolli Bardhi
Tiranë
RINI
Jermi të ka mbështjellë, si shpërgajët e fëmijërisë, moj rini!
Votra vegjeton hirin e breznive,
djepi tharë, si zgavër lisi shekullorë,
dëshirat travlu ëndërrash në tjetërsime.
Askund s’po gjen derman!
Kuturu, fluturimi yt pa adresë,
vorfnu ikjeve në vozitje të pashpresë,
busulla çorjentu e nga loti qarku i jetës ndryshkur.
Për një kafshatë bukë, që ty s’ta pjek as hiri,
lumturinë e shikon larg…prapa diellit, lemerisur, në arratisje.
Larg ….
pa qëllime të shkruara në ballë
mbi kurriz ke shaluar shumë plagë
në vendin e huej, jetë reklamë, si në paradiz,
dielli nuk të ngroh e as hëna s’të jep emocion, turbulencës së ofshamave të mërzisë.
Rini…
Thinjat e rrudhat i var rrugëve, si udhërrëfyese, si shandanë,
e shpirtin e përcjellë mbi erë drejt vendlindjes të shuaj mallë.
Autore: Margarita Nikolli Bardhi
Tiranë
KTHEHUNI…!
Në asht të plasave të rrasës së kohës, u futa,
t’i rrezistoj vorbulles së martirizimit vulgar,
u mbështolla me ngjyren e flamurit,
t’ia ndrij sadopak fytyren dhimbjes.
Fjalët e pathëna i mërmërova në heshtje si himn,
që bota qiellore të ma lartësonte atdhedashurinë.
Brita dhe ofshana fort sa kisha në kokë:
Ejjjjj, ku po shkon kjo botë…!!!!
Përdhosur, fshikulluar e viktimizuar nga Judejtë.
Në palcë u kanë hy dhemtave e po i travlojnë pa nda.
Le të mblidhen bijtë e tu e ti fshijnë lotët e helmëta,
që faqeve të tua gërryejnë e të përplasin va ndër va.
Mos të vështrojnë nga larg, të zvarriten e tretën rrugëve të djerrta,
e mos të lejojnë zhgarravina e korrektorë në faqen e historisë tënde hyjinore.
Zgjohuni o shqiptarë prej ëndërrave!
Kthehuni…!
Eh, si delja nën gërshërë mos qëndroni,
tregoni se jeni autokton
e Trojen prej lukunive shpëtojeni.
Bash në votren tuaj shpirtin paqtojeni.
Kthehuni bijtë e shqipes toka asht vorfnue,
Nana duert drejt qiellit n’dy gjunjë asht rrëzue,
jeni bijtë e arbërit të Shqipnisë së madhe,
zjarri mos t’na shuhet në votren Dardane.
Kthehuni pra e britni, britni pa pra’,
porsi Kastrioti trojet bashkë me i ba.
Aurore: Margarita Nikolli – Bardhi
::::::::::::::::::::::::::::::
SHKRUAR NGA:
Margarita Popa
FUSHATË POLITIKE (Satirë)
(Ripostim)
Ja pra, ra ky gongu, u hap thesi
politika po bëhet telef e shkreta,
ikën mbrëmja dhe vjen mëngjesi,
kush thotë më shumë gënjeshtra.
Premto njëri dhe premto tjetri,
kush më shumë e kush më pak,
të gjithë duan të hanë te shteti,
se çorbën e gatuajnë për merak!
Shumë zhurmë e shumë parti,
por diçka më ndryshe këtë herë,
dalin cep më cep nëpër Shqipëri,
eh, moj politikë, s’ta kemi ngenë!
Se populli po vuan ditë e natë,
me plot halle, që nuk kanë fund
eh, sa shumë shtirje dhe fasadë
ty, moj politikë, vula të humbtë!
Ndaj në hall është i gjithë mileti,
kemi apo s’kemi fushatë, medet
tek e fundit, nuk do bëhet kiameti,
se kë do zgjedhim në parlament?!
*. *. *
Lushnje, e shtunë 15 Prill 2023.
