Shum mirë më kujtohet
Sikur të kishte ndodhë sot
Atë ditë kur në alltar të shenjt, nënshkruamë
Bashkjetë, për gjith jetë e mot
Ndrruamë unaza,- t’arta ishin
Sikur ishim edhe ne vetë
Nuk munguanë duarëtrokitjet
Duke na uruar shëndet e shum jetë
Edhe pas 43 vjetve
Ende në sytë tu, shoh dritë e jetë
Dashuri që kurrë nuk plakët
Me ty jeta ka shumë lezet
Pleqërin duket se, se kemi ndi bash shum
Ende fluturojmë në krihët tanë
Të folmën paksa e kemi redukutuar
Me qenë më të qetë, nèe vetë
Rrudhat n’ballë e faqe, sakt na jan shpeshtuar
Çdo njëra nga to, flet edhe ka vlerë
Vitet dhe t’bëmet, në to;- zëjn vendin e vetë
Jan gjurmë t’sakta, kan vlerë e nderë!
Po, po;-
– Sikur të ishte gjithëmonë pranverë!
Papa Françesku!

Ditën e pashkve, ditë e hënë
Mëngjes i përlotur lindi
Papa Frsnçesku u nda nga kjo jetë
Zgjodhi udhën e amshimit
Kur sytë filluanë me iu mbullë
Buzët filuanë me iu dridhë
Duartë i bashkoi mbi zemër
U përshëndet me botën
Për herë të fundit,tha:
“lamtumirë”
Bujtinë zgjodh Sarg druri t’naturshëm
Me dheé toke me’u mbulue
Aty korpi i ti të pushonë
Dersa dhè e pluhur bëhët
Pushofsh në paqe Papa Françesku!
Ati i shenjt lutu për ne!