Kur te shetises ne bulevard ,
atje ne fund te rruges
jepi lemosh lypsave me porositi
gruaja .
Do t’i jap ,-i premtova .
Jepi dhe nga ana ime ,prap me the ,
Edhe per ty ,edhe per ty te premtova i tronditur dhe dola .
Asgje ske ti dhe asgje per vehte s’kerkon.
Dhe je kaq e bukur , kaq e dhimbeshme .
Pa pune je ,po gjithe diten punon me ate menyren tende,
S’ merr asnje rroge i thashe
dhe perkedheljeve te njerezeve ju shmangesh.
Shetit ka raste ndonjehere me mua gjate rruges ..por ne shoqerim me mua nuk pranon te vish.
Ti,qe me beson lemoshen ,besoma dhe dashurine .
Theme keshtu jo se dashuria eshte lemoshe ,
po ti mua me besove dhimbjen e njeriut
dhe jo xhestin e dhimbjes .
Mbi doren e muget te lypses
vura,
deshiren ,jo vetem monedhat time dhe te gruas..
I ke nga ime shoqe i thashe
– Marshi nje nuse te mire per djalin – me tha .
Jeta ime dore lypse eshte
dhe pret ,pret
te bjere aty drita e syve ,e buzeve ,e psheretimave ,
floket e saj te gjate qe mbulojne me perpara se muzgjet.
27 Maj 2025