Të lutem ikë o grua sa më larg vendosa pikë
mos më mundo më me dyshime e hamendje
o monstër e pa parë largohu, je shumë e ligë
s’ma bën zemra të t’urrej, nuk jam në gjendje
mos më shqetëso më, ndjej llahtarë, dhimbje
ti më fanerosesh urrejtjes lavire që s’ke shpirt
nuk asht çmenduri kjo që përjetoj asht bindje
o perëndi sa e pacipë, pa mua ti i bën llogarit
nga varri u ngrit nëna babi yt sonte duke qarë
o bishë, që vadite tradhtitë, me fëmijë me hile
për atë allah, ti je buça paçavure më e paparë
për ty asht pak ngjyra rozë, sperma në kopile
harromë o Shpresa, mos më turbullo pleqërinë
ik thyej qafën në Alba të Italisë dhe sa më larg
shite trupin ndaj nuk e njohe ti kurrë dashurinë
abortet e mendimeve të flenë, si lepuri në bark
“””””””””””””””””””””””

Të them, jam mirë dhe lotët, i fsheh shpirtit
kush një grua si ty nuk do të desh ta kishte
që ti mos mërzitesh dhimbjen vetmis gëlltit
filloj të tregoj përrallë, na ishte seç na ishte
tët them të dua më duket për ty shumë pak
adhurim prej poeti në vagje, nuk të mjafton
rrëfehem zgjimit të jetës pa njerëz për qark
them q’jam mirë, se zemra fort të dashuron
si të më bësh në biseda humorit si ankesë
më thua”të kam dashur më shumë n’fillim”
që ti mos mërzitesh, dhe ty buza tët qeshë
them, të desha shum’ dje, sot e n’vazhdim