Çdo që ndodh nga synimet tona në jetë, në lidhje direkte apo indirekte, ku seksi asht i pamjaftueshëm dhe ditët e bukura të jetës boshatisen nga akti i të përditshëm seksual, i cili bëhet i largët deri në ëndrra. Ndodh që disa persona mund të zgjedhin që të kërkojnë një partner tjetër për të mbushur boshllëkun e lënë nga partneri i tyre, i cili jo se do, por nuk i krijohet mundësia për më tepër. Adoleshenca seksuale nuk i braktis kurrë vajzat e këqija, të cilat duan të krijojnë sadopak eksperiencë, të kenë ide të saktë. Të pamësuara me qëndrueshmërinë ose më mirë, të rrëshkitëshme, si belushkat, në besnikërinë ndaj një partneri të vetëm e kanë problem. Disa gra mund të tradhtojnë vetëm sepse ndjehen mirë në atë që shijojnë, nuk mund të bëjnë pa tradhtinë. Ato duke u bërë tërheqse për sytë e meshkujve të cilëve lëvizja e bishtit ju jep sinjalin e sulmit i mbush ato me një ndjenjë kënaqësie vetëvlerësuse narciste. Rënia e nivelit të vetëvlerësimit të burrit që kanë në krevat kur normaliteti i bashkëjetesës pushtohet prej monotonisë i çon femrat e lëvizura për gilivili, të kërkojnë një lidhje tjetër mundësisht të kamufluar në punën ku punojnë ose brenda rrethit familjar, që të shijojnë mjaftueshëm seksin për të rritur vetëvlerësimin e humbur nga vlerësimi dhe vëmendja. Ndodh që nga mënyra e nivelit edukativ, të lindë tek gruaja naive hakmarrja, për gabimet që bën burri, i cili nuk di të tradhtojë. Mos shoqërimi i gruas në aktivitetet e saja jashtë familjare për detyrime e funksioneve shoqërore, le hapësirë që mashkulli zagar që gjuan ta hajë si delen vetmuar ujku. Por do të thotë dikush me habi, se si ka mundësi të prishet një grua e martuar me fëmijë, me burrë të preokupuar për familjen. Po ta themi me gjuhën e popullit kur i ha bytha do të shkojë ta kruajë hu më hu dhe kjo ka të bëjë me hakmarrjen për mos kujdesin e partnerit, hakmarrje kjo për gabimet që ajo femër gjen pretekstin e mund ti gjykojë si shumë të mëdha ndaj asaj që nuk ri dot me një burrë që sjell, mungesa e intimitetit familjar edhe arsyen e kurvërimit pa frena nga ana tjetër, pa u marrë prarasysh, mirëqenia ekonomike e cila nuk e mbush mjaftueshëm harbimin e një femre që kërkon më shumë intimitet dhe kur nuk e gjen, i drejtohet dikujt tjetër qoftë ai edhe më zagari, më gangsteri i komunitetit. Gratë egoiste që duan të duken çapkëne që të mos ndihen të lëna mënjanë, nga heqja vëmendjes i bën ato si pa karakter që janë ta kërkojë atë dashuri të venitur nga burri tek person tjetër që i bën xhirro me motor me çdo kusht për bela vita. Lënia mënjanë femrës grua, asht vetëvrasja e kurorës martesore të cilën ajo mund ta pranojnë si shkak për të shkuar me tjetër. Kështu si rrjedhim nga mënjanësia vjen mungesa e emocioneve. Kur një femër kupton se një lidhje po e humb emocionin dhe dridhërimat e dashurisë, ajo fillon ti ndiejë këto ndaj një personi tjetër që i asht qepur dhe i prish familjen, duke qenë i maruar, i cili ja zhduk monotoninë e shtratit, bela stronzës, duke i ngritur një dhomë gjumi në shtpinë e marrë me qira nga ata dy, të martuar si të dashuruar për të krijuar familje të re nga shkatërimi i dy familjeve. Arsyet e femrës fillojnë të ëndërrojnë, të prishin familjen e dashmorit dhe të ngrerë mbi gërmadhe e lotët e gruas të dashnorit lumturinë e saj që asht një ëndërr çmendurake si për gjithë femrat që zgjedhin të tradhtojnë, brenda dëshirës për aventurë ku dinjiteti, asht poshtëruar me ndjenja njerëzore si një tërheqje e pashmangshme për kurvëri. Këtu arrijmë në dilemën e strategjisë të ndarjese. Në vend që të ndahen meshkujt zagarë nga dikush, për të cilin i kanë humbur ndjenjat, e mbajnë atë si grua në shtëpi dhe flenë me bela stronzën në shtëpi tjetër, se ajo asht nga femrat që mund të tradhtojnë edhe duke vazhduar lidhjen me atë person të cilin e ka gozhdë, që nuk e bëri burrin e saj me mendimin se fundja, nuk kanë asgjë për të humbur, si aventuriere adoleshente. e cila mendon se kush e tradhtuar, ka të drejtën ta tradhtojë, për të kaluar dhimbjen me tradhtin që tashmë i asht bërë edukatë.