Vjen një jehonë
Vjen një jehonë,
prej një orë larg në vijimësi,…
dhe nëpër malin për karshi,
një rigë me shi,
një larë me diell,
vjen një ulkonjë me klyshtë në gji,
shpërthen në vaj,
përmbi një lis,
qyqja tregon jetën e saj.
Vjen një jehonë,
prej një orë larg në vijimësi,…
një lis më këmbë,
me shpirt ndër dhëmbë,
një këngë pa zë,
një fishkëllimë,
një britmë që s’gjen shoqen e saj,
një erë që s’di kur do të prajë,
një tersëllimë.
Sot në Ambasadën e Vatikanit në Shqipëri, takim me Nuncin Apostolik, Shkëlqësinë e Tij, Imzot Charles John Brown.
Ing. Nikolin Kurti, Av. Alfred Duka dhe unë, me cilësinë e bashkautorëve të librit “I Lumi Dom Shtjefën Kurti, Dëshmitar i Kishës Martire”, vëll. II, i dorëzuam Imzot Charles John Brown librin dhe diskutuam rreth zhvillimeve politike dhe shoqërore në Shqipërinë e viteve ’70 të shekullit të kaluar.
Mbi udhën që ma kishin prishur
Po ecja si dikur
me shkujdesje fëmije,
sikur për herë të parë të ngrihesha,
si me magnet
më tërhiqnin gjurmët e mia,
mbi udhën që ma kishin prishur.
Këmbëzbathur eca si nomad i etur,
e gjithë ç’më mungonte e preka,
e shkela me këmbë,
po si ta mblidhja në duar,
atë udhën që ma kishin prishur.
Më besoni,
ia nis me hapa fëmije,
pastaj me vrap të harlisur,
renda pas kujtimeve që ende e stolisnin,
udhën që ma kishin prishur.
