UBUBU!
Porsi agu aurorë sytë e tu,
Pikturuar qiell i kaltër, deti blu,
Me fustanin lule-lule gjer mbi gju,
Ç’më kapite e sfilite, ububu!
Porsi hëna larë balli me argjend,
Zog i gjirit nën këmishë nuk zë vend,
Si i etur dashurie rrugës rend,
Më ke lënë të marrosur, krejt pa mend.
Vrava shputat nëpër shkrepa, larë gjak,
Te livadhi barbleruar pritmë pak,
S’jam për ty as i huaj dhe as lak,
Gjithë kam e gjithë ç’kam, tutje flak.
Tutje flak me para e pasuri,
I bëj rrobat që kam veshur shkrumb e hi,
Të dy bashkë përballojmë çdo stuhi,
Se na ngroh zjarr i zemrës gji më gji.
Porsi agu aurorë sytë e tu,
Si pasqyrë qiell i kaltër, deti blu,
Dhe në iksh porsi hije, vjen këtu,
Ç’më gëzove, lumturove, ububu!