Ëndrrat m’i ndez në sy..
Je frymëzim i vargjeve
mbi të vërtetat e mia m’i ndriçon
si dielli mbi borën e bardhë
vështrimet, ngrohin… shpirti!…
Si vargu ngjitet dhe bëhet poezi
ëndrra e bardhë, zëri i simfonisë.
Kujtimet, rrugëtojnë si dallgët
vijnë nga largë, në heshtje
thyejnë errësirat e natës dhe
malli, zhytur në dritën e magjishme
gjurmët?… U rritën nën rreze drite
flakët e zemrës mi mbajnë… peng.
Kam etje, mbi shkretëtira…
loti, dashurin takoj dhe po të nis
aromën dhe erën e një puthje malli
errësirës së madhe më ndriçon
si një yll, mbi qiellin blu ndrit
nuri i dashurisë, më thërret shpirtin,
Ti… nuk je vetëm na ndan vetëm!…
Nata, ëndrrat m’i ndez në sy?…
Je rrezja e parë e diellit mbi
mëngjeset e dritës dita m’i sjell
kujtimet veç… për Ty.
Seli Murati
19,01.2020
