Në sirtarin e shpirtit
Ti pjesë e pandarë e zemrës sime
ëndërra ime më e bukur
nga flaka e syve tu ndizet zemra ime
tek buzëqeshja jote lundron shpirti im.
Tek buzët e tua prehet shikimi im
si melodia e bukur e një valsi i lumturisë
si agimet e mëngjesit si kaltërsia blu
që ta zgjon dashurinë,zemra të mban brënda saj.
Me pëshpëritjet e zemrës hapat e kohës ecim
të dy një ëndërr ruajmë thellë në brendësi,
aty ku dëshirat me ëndrrat shkëmbehen
sytë e tu sa bukur flasin,me shikime me godasin
Me sytë e lumturisë
kujtimet mes yjeve e hënës ndizen,
me fjalë dashurie folenë e dashurisë
më ndërtove, thellë në besim.
Deri sa bisedon me ëndrrën
tej detit mes valëve udhëtoj menduar
gjysma e zemrës vjen te ti…
dëgjoj dallgët e detit ,janë tingujt e zemrës.
Zemra më flet ,mos mbetem peng e ndjenjës
ti botën time ma vish me shpresë
si pranvera e lulezuar çel tek unë
shkëlqimi i syve të mi dashuri të sjell.
Kur ti bëhesh aromë verore,
si ëndrrat e natës me ngjyrat e yjeve
tej kaltërsisë sytë e mi magjepse
në shtrydhje kujtimesh gdhendin
më të bukurin kujtim.
Duke të dashur çdo çast e më shumë
në rrugën e zemrës
mjafton me sy të më kërkosh do jem aty
në sirtarin e shpirtit,
të mbaj si një poezi etjen të shuaj .
Seli Murati
26.09.2020
