Kur parakalon stuhia
rrugëve të shpirtit
gjej, shqetësimet, si një shtegtim
ëndrre nisen…! Ç’do ditë
afër teje më lind, dielli..?!
Më dhuronë stinën, më e bukur.
Si një mjellmë liqeni
po i mbledh, kujtimet…?!
Në bregun e liqenit
grimcave të mallit i ndaj dhe
i shpërndaj, shqetësimet!
Si një shtegtim i gjej:
Mbi largësitë, shtegtoj!