Pasqyrim nga promovimi I vëllimit me poezi ‘’Antologjia ‘’,I mbajtur më 28-të Korrik 2019 në Tiranë .
Ishim të ftuar enkas nga poetja Eda Miri ,e faleminderojmë mikeshën e kaherëshme .
Aty takuam shumë poet-e [shkrimtar e artista ],gjithandej Shqipërisë . Ishte mallëngjyese takimi me shumë poet-e , që ishin vërtetë me karakteristika të veqanta në fushën poetike ,artistike .
Po krakarestik e veqantë ngelet përshtypja [mbresa ] ,në këtë promovim u ndanë edhe shumë mirënjohje poetëve pjesëmarrës . Ata I lexuan poezitë e tyre ,ashtu sic e kishte parapa Juria .
E faleminderojmë jurinë që na nderoj edhe neve me ndarjen e mirënjohjeve ; Shaban Emini kisha kënaqësin ti ndaja mirënjohëje poetës të nderuar ; Dava Gjoka .
E Ismet Hyseni I ndau mirënjohje poetes të respektuar ; Anila Kodra .
Megjithate e vlersojmë jurin që na nderoj edhe ne me mirënjohje për pjesëmarrje ,edhe na ndau poetja e nderuar ; Buqe Agolli .
Vëretë ishte një eveniment madhështor ,që përmbante karakter artistiko ,letrar ,poetik .
Sepse ishte I organizuar në atë mënyrë ,që përveq recitimeve kishte edhe muzikë të zgjedhur me karakter patriotik-recital e letrar .
Në pamundësi për ti përmendur të gjithë me emra pjesëmarrësit ,I faleminderojmë për mikpritjen vëllazërore ,me respect të vecantë ;
Shaban Emini —Ismet Hyseni
“””””””””””””””””””””””””””””””””””””
E di që kam folur pa menduar
E ty dhimbje të kam shkaktuar
Më falë saherë që gabova
Dhe zemrën tënde unë ta lëndova .
Ti gjithmonë ke qënë në zemrën time
Si një yll plot vezullime
Që kur të dhash fjalë edhe besë
Unë do të dua deri sat të vdesë .
Shaban V EMINI .
“””””””””””””””””””””””””””””””
Nënë,më fal se me ty u turprova ,
Atë ditë që ti u ndave nga ne .
Një tufë lule mbi varrë s’ta hodha ,
Kur Daja me të tjerë të mbuluan me dhe .
Isha I vogël nënë veq fëmijë ,
Atë ditë unë kisha dhimbje shumë
Desha ti puthja edhe një here ata dy sy ,
Por lotët s’më linin që rridhnin si lum.
Më ka mare malli kaq shumë për ty ,
Zjarrë I pa shuar në shpirtin tim
Edhe njëherë të përqafoja si dikur fëmijë ,
E të mos ndihesha më jetim.
Më falë o Nënë,më falë shumë
Që atë ditë s’u tregova burrë .
Dhimbja më rrëmbeu si lum ,
Ti mbetesh lule që nuk vishket kurrë .