Fabul
Para kohe.
Njē çiftē borë i bardhë,në zjarin e dashurisē
Ngjizēn fëmijēn e pleqërisē.
Po kur lindi fëmija kërthi,ishte shkrumb i zi.
-Çdo të thotë kjo grua ?-e pyet i habitur burri
-Eh-i tha gruaja-udogj se u nxeh para kohe furri..
Bualli një ujk ,mban shtrirë me thundēr
Dhe i drejtohet me inat :
-Kur bëhen ndërtime,pse je gjithmonë kundër ?
Ia kthen ujku :-Ore kokë fyl
Ndërtimi ēshtë zhvillim,unë dua pyll.
Bualli përsëdyti i përvishet :
-Ju jeni kundër dhe kur një kioskë prishet.
-Prishja or budall – ia kthen ujku -tregon rregull
Unë dua vetëm mjergull.
I thotë vëllait dreri,duke kullotur atje nē mal :
-Si të ndërtosh rrugë,shkollë,një port a një park
E si të prishësh një ndērtim pa leje,i keni parë
Bretkosat e moçalit, në kor kundër,guak-guak !
Po ta themi troç or byrazer
Pse edhe kur ndërtohet edhe kur prishet
Duhet vjell nga moçali ,vetëm vrerë.?!!!!
U bë kryetar partie hajduti ,bukuri
Në mitingje lēshon pordhēt breshëri.
Sahanlëpirsit pranë tij me pakicë
Filluan t’ja shisnin me shumicë…
U hap tregu , disa zagar të zgjuar
Sigurisht për të dal më të fituar
I merrnin me shumicë
Dhe I shisnin me pakicē…
Që të njoh qëni të zotin….
Dy qën të tërbuar në fshat
Lehnin ditë e lehnin natë.
Të dy të kapur pēr dore
Shanin e shpifnin pēr kryeplakun
Sa në njërën,në tjetrën bregore
Flisnin për liri e demokraci
Ngrinin tonet për drejtësi
Aq sa habitej lopa,dhia,delja
Dhe kush, këta
Me njëmijë e një të zeza.
Dha e dha , u nxeh fshati
Nuk mbante më ujë pilafi.
Shkoi drejt e te kryeplaku :
-Që të njohin ata , të zotin
Ti duhet tu tregosh shkopin
Dy cjep ,mbi shkēmb,tē krekosur
Thërrasin çdo ditë për protesta
Gjēmën do bējm thon të inatosur.
Dhe nxjerrin përpara brirët si heshta.
I sheh dhe i dëgjon qëngji
Pastaj vrap shkon e pyet të ëmën :
-Ç’jan ata të dy,qē do bēkan gjëmën ?!
Ia kthen e ëma :-Mos ki frikë or bir
Ata duan ti thon botës,,që ja dhe ne kami brirë..
Fabul.
Gropa dhe Europa.
Në pushimin e drekës thotë lopa :
-Bëj çudi,dikur thërrisnin e bërtisnin
E duam vëndin si Europa
Sot ulërijn ta nxjerrim nga gropa..!
Ia kthen delja :-Eh,moj zonja lopë
Rrugës duke ecur për në Europë
Vëndi ra pa pritur e kujtuar,në gropë.
Sot vëndin jo vetëm këta që ulērijn
Nuk e nxjerrin dot nga gropa
Por nuk e nxjerr dot as Europa.!