Si me një ëndërr , natën ta gdhijmë.
“”””””””””””””””””””””
Fishkëllej “Danupin Blu”…
S’di pse kjo melodi kujtimet mi zgjon,
Endem mes saj, si në një kopsht lulnaj,
Të këput një lule s’guxoi,ajo çeli për ty -për mua
Rritu lule petalet lësho…
Frymo veç aromë,
Aromë e sajë më mbush plot,…
Nuk di pse me tënden e ngatërroj.
Ende në mendime më vjen…
Nëpër natë rrotull vijë,
Diellit i lutem të dalë…natën të hedh tej,
Por kjo s’mundet gjithsesi.
Mes yjesh zë vrapojë..diku të ndalë,
Ndjejë që dikush kalëron…
Trokitjet e kalit zënë afrohen,
Por asnjë ,asnjë nuk kalëron.
Mendimet mbytur më zë mërzija
Mbushur shpirti veç trishtime…
Rrezet e diellit afrohen ,trokasin thellë pikëlluar,
Më kujtojnë tëndin amshim….
Dhe sa shumë ditë kalojnë…
Mbushur breng,- dashuri,- mall,
Pres që ndaj asaj udhe,
Kalëruar të vish drejt meje….Ti.
Në kohë pritje dhe lulja u venit
Aromë e saj më s’kundërmon
U tret mes tingujve në vegime..
Por s’fluturoi jo…në delir.
Në heshtje fishkëllej …”Danupin Blu”!.