Mendoja të shkulja zemrën nga gjoksi.
Ta lëja në dorë ti, por ty tu mbyllën sytë,
Flutur shumëngjyrëshe që të sillte moti,
Nga ç’moçal dole, thjeve zemrën atë ditë.
Një fjalë e zënë tmerron, gjakun e prishë.
Vjen të ngacmojë fantazmat e shkuara,
Janë labirinte të fshehura, eja e më shih,
Më ktheve mbrapa, këto orë të çmëndura.
Vetëm zemra do kryjoj plasaritje në gëzime,
Do vazhdoj të rrëfehet për këtë gërshetim,
Do mbetet e strehuar, ti tregoj vetes time,
Përpara ke një mal ta ngjitësh me shkopinj.
PASURIA
**********
Pronari im është shumë i lumtur,
Por më shumë nga ai pasuria,
Gjersa ka qenë i verbër dikur,
Tani syri i ndryçon nga verbëria.
Ka gjetur doktor në jatriko athinon,
Thotë, fjalët e tij ngrohin, japin gëzim,
Ka filluar edhe nga veshët s’dëgjon,
Bërtet fortë, thotë , i vetmi ngushëllim.
Del gruaja tek porta si borxhëlesh,
Mba, mba, mba, ç’zhurmë është kjo.
E morra me mënd thotë, e buzëqesh,
Shtrin letra të thata, një deng me evro.
Megjithatë i verbëri, në verbëri vazhdon ,
Vjedhja në vjedhje kalon tek syhapurit,
Sëmuren dhe diplomatët me evron,
Gjersa unë dëgjoj siren të të vdekurit..
Pronari im ishte i madh në mosh,
Një deng me “çorape” palë, palë,
Ishin të “leshta “dhe mola ja bëri shosh,
Në kasa druri e duartrokitën duke” qarë”
Se ska më për të marrë.