PRITJA…..
Nëse pritja ngjan me shekujt,
të duket aq e largët, aq e gjatē,
Vrapo krahëhapur porsi flutur,
mbi lulet e saj, thithe atë nektar.
Atë nektar, që njomë shpirtin,
zemrën e çmend në pafajsi.
Vrapo drejt saj, trego guximin,
Luan(esh) bëhu për dashuri.
Aq magjike kjo dashuria aq sa ,
kohës i thotë ndalo, prit “ca pak”.
Dy shpirtra atakohen në një çast,
E në mëndjet e tyre mbetet gjatë.
Dy buzë prushuar, tharë nga etja,
njomen nga puthje të etur zjarri.
Sa pushtetshëm, të duket vetja,
Në idilet e saj shuhet,pra, malli.
Nëse pritja ngjan me netë dimri,
të gjata, të ftohta, pa ngrohtēsi.
Pranverë fjalësh, mblidhi shpirtit,
Aty gjen prehjen deri në përjetēsi.
Aty ku thjesht je robëruar,
i pafajshëm si një fëmijē.
AUTORE
Bukurie Buçpapaj
17.7.2022.
“””””””””””””
IDILË DETARE,,,,,
Det o det më fal pak kaltërsi,
nga bluja yte dehem,prehem
E tërë qënia mbi valë , heshtur rri,
mbi valëza dallgësh, përhidhem.
Flokëarti diell përformancë mbi valë
dy pulëbardha kërcejnë si vallëtare ,
anije nga porti hynë e dalin ngadalë,
ngazëllejnë retinën e syrit detar.
Dallgët garojnë të puthin buzët brigjeve
kush i pari të njomë buzëdjegurin breg,
Që po pret e pret plot zjarr e mallë,
Ashtu siç pritet një dashuri e parë.
Tutje një vashëz mediton mbi rërën e lagur
muzika në sfond nuk ka fare të ndalur
megjithatë ajo vazhdon stoike në paqe
Ani pse dielli dashuror i puth ato të sajat faqe.
Det o det , më falë dashurinë
Siç dashurove bregun me valë,
Aurorë fillimesh ,miklim i magjisë,
Aty ku fillimet bëhen romancë
