NE PERKUJTIM TE NENES TIME
Nene ! Tashme qe ste
kam te lutem me thuaj
Koken si di kur,ku valle
mundet ta mbeshtes ?
Loti i syrit qe pikon, sa
shume me bene te vuaj
Vec ate te zemres,pa ma
thuaj si mund ta tres?
— — —
Kur deren me hapje nuk
doja me asgje tjeter
Shtepia me dukej sì nje
glob i madh plot drite
Si dallandyshe c’do vit
vija ne folene e vjeter
E’shtrenjta ime,me e
bukura se gjithe perendite !
— — —
Vitet rrodhen shpejt e
vrullshem sì ujte e lumit
Po perse zemra jote rreh
aq fort brenda meje ?
Mos valle i the babit,se
ngelemi po te atij brumi
Se gjaku,kurre nuk do
tjetersohet,ne tonat deje ?
— — —
Ah…ky shpirti im i
emigrantes dy here denuar
Perse gjalli durojme
dhimbjen e lotet ne renkim
Vijme e puthim prinderit
ne mermeret e shkruar
Me lote lagim lulet dhe
koken kthejme ne largim.
— — —
Une kurre nuk kam
besuar,ate “boten tjeter “
Globi te cuditej: mbi toke
dhe poshte saj nuk u ndane !
— — —
E di qe zhurmen e deres
s’do e degjoj si me pare
Kerciste pak, por per mua
ishte me e bukura melodi
Shtepia e mbyllur qan
veten,sepse eshte vetvrare
Kohe te ngarkuara plote
vaj, lot dhe sa shume elegji.
— — —
Ne pervjetorin tend te
kujtimit e dashura imja nene
Po heth vetem keto dy vargje
te shkruara mbi karte
Dhe sikur mes yjeve, te mos jet
e plote e bukura hene
Do i lutem qe sot te ulet
mbi ty me rrezen e saj te arte.
E pa harruar ne perjetsi nena ime.N
