“”””””””””””””””””””””””””””””””””””””””
KSAMILI…,OAZI I MREKULLISE ….!!!
Ksamil,të verdhën e artë të diellit,Zoti nuk ta kurseu .
Si piktor moderrn ,me ngjyra të ngrohta,çdo cep të leu.
Me ngjyrën e blertë të jetës,si oaz ëndrrash të rrethoi.
Të kaltrën ngjyrë,të qiellit e detit përjetësisht,të bekoi !
Të gjitha ngjyrat e ylberit, shtatin nusëror,ta hijeshojnë.
Muzika e valëve,një simfoni,që kurrë s’do të mbarojë !
Tre ishujt,si nishanë gjigandë,zoti me dorë ti pikturoi.
Me Butrintin bashkë,më e mira poezi,që poeti..shkroi !
Ksamili ynë i bukur,në zemra mban një det me dashuri,
Të madhe sa deti,të kaltëra, hyjënore deri në përjetësi.
Ti Ksamil,je perlë,ti Ksamil,me e bukura Mbretereshë,
Ëngjëjt,të kanë zili,e virgjër,magjepëse përherë do jesh.
Në verë,Ksamili bën dasëm,veshur me vellon e bardhë,
Me valet e detit,i dërgon ftesat,në gjithë botën mbarë .
Po vijnë krushqit,dhjetëra e qindëra mijë,si mijëra yje.,
Krahët si shqipe i mban hapur,kjo valle,.. të paska hije!
Ksamili,me vellon e blertë,të kaltër,velloartën, si diell,
Si mijëra pulbardha,krahët rrahin mbi det..,lart në qiell,
Ksamil,ti je oaz i jetës,i shpresës,ti je oazi i bukurisë.
Është Ksamili ynë, i zemrave dhe ëndrrave të bardha.
Me ty jemi dashuruar përjetësisht,je oazi i mrekullisë !!