Çlodhje
Mes vargjeve dergjem
lexoj me kënaqësi,
Me dashurinë e tyre dehem,
Në mes tyre ndjej qetësi.
Mes vargjeve me ëmbelsi
folenë e kam ngrit,
Ashtu si zogjtë e porsalind,
ku presin ushqim.
Hedh vështrimin më poshtë
tek poètet dhe poetët,
Zemra më gufon,
Shkruajnë bukur me të vërtetë.
Trurin çlodh kur lexoj e shkruaj,
Kur gërmat një nga një i mbledh,
Fjalët i krijoj
në vargje i derrdh.
Po ka dhe trishtim
kur vargjet dalin me mërziti,
Janë hallet e vëndit tim
që llokotasin si vullkan i zi.
Kam shpresë,
që halle vëndi im më pak
të ketë,
Mos ndjehem e hidhëruar
mes vargjeve që shkruaj.
Fl. (Kape – Kolami) Rada
Parma, Itali 19/11/2022
Njezet e tete Nentori neper bote.
Bucet bota anembane,
C’ka keshtu qe gumezhin ?
C’jane keto lodra kenge e valle,
Qe s’pushojne pa mbarrim ?
Jane shqiptaret neper bote,
Me flamurin Kuq e Zi,
I thone botes, jemi ne!
Bijte e memes Shqiperi.
Vertet larg ne jetojme,
Larg atdheut qe na ka rrit’,
Morrem rruget e kurbetit ,
Per nje jete me te mire.
Sot kte date kudo ne bote,
E festojme gjithe gezim,
Ismail Qemali ne Vlore,
Shpalosi flamurin per pavaresi.
Ti moj Vlora heroike,
Per rilindjen je deshmi,
Je e shkruar historikisht
Do kujtohesh ne perjetesi.
