18.5 C
Tiranë
E dielë, 22 Qershor 2025

Jahja Lluka

Shën Tereza

May be an image of 3 njerëz, people standing dhe ambiente të jashtme

Të rrallë janë njerëzit që sakrifikojnë jetën e tyre, që shndërrohen në dritë me veprën e tyre. Nëna Tereze është figurë unike dhe e tillë do të mbetet sa të jetë njerëzia. Vepra e saj e shenjtë do t’i shërbejë brezave, si frymëzim se vetëm përmes mirësisë, dashurisë dhe urtësisë njeriu arrin t’i japë kuptim ekzistencës së tij në botë.
Kështu, jeta jonë është e shkurtër, por janë veprat ato që na bëjnë të përjetshëm. Nëna Tereze, me veprën e saj hyjnore do mbetet e shenjtë, përgjithmonë.
Kjo grua nga Shkupi ynë i fali botës shpirtin e saj human, për t’u bërë personifikim i gruas shqiptare në sytë e njerëzimit.
Me 26 Gusht 1910, nga dera e familjes Bojaxhiu lindi Gonxhja, e cila më vonë do njihej në botë si Nëna Tereze. Ajo zgjodhi rrugën e Zotit dhe urtësisë. Në Indi themeloi Misionaret e Bamirësisë – një kongregacion i cili më 2012 kishte mbi 4,500 misionare në 133 vende. Fëmijët jetimë, të sëmurë, të varfrit e të gjithë ata që kishin nevojë për ndihmë, kishin Nënën që ua zgjati dorën deri në frymën e fundit të saj.
Gjithë bota u mahnit nga bujaria dhe urtësia e saj. Vepra e saj e madhe u nderua sa ishte gjallë, më 1962 me Çmimin “Ramon Magsaysay” dhe më 1979 me Çmimin Nobel për Paqe. Në çastin e marrjes së Çmimit Nobel, një nga klerikët që merrte pjesë në sallë e pyeti se nga ishte. Ajo deklaroi: “Kam lindur në Shkup, jam shkolluar në Londër, jetoj në Kalkutë dhe punoj për të gjithë njerëzit e varfër në Botë. Atdheu im është një vend i vogël me emrin Shqipëri”.
Nëna Terezë çdo herë e mbante në mendje dhe zemër atdheun e saj. Ishte zëri i Nënës Tereze që ngriti në qarqet më të larta të diplomacisë vuajtjen e popullit të saj dhe dëshirën për liri. Ndaj, presidenti i SHBA-ve, Bill Clinton, është shprehur në qershor 2002: “Nënë Tereza ishte e para qe më bëri ta dua kombin shqiptar. Dhe, tani ndihem shumë krenar që plotësova një detyrë morale ndaj saj dhe ndaj vlerave të lirisë”
Duke u frymëzuar nga vepra e madhe e Nënës Tereze, më 17 qershor 1990 themelohet shoqata “Nëna Terezë” në Pejë, e cila ishte imperativ i kohës për shkak të dhunës së gjenocidit serb dhe mbylljes së të gjitha institucioneve shtetërore. Nga kjo dhunë qindra-mijëra shqiptarë nuk kishin as gjërat elementare për të jetuar. Shoqata iu doli në ndihmë me ushqim e veshmbathje.
Me datën 25 prillit të vitit 1993, Shqipërinë e viziton Papa Gjon Pali II, nën shoqërimin e Nënës Tereze. Pata nderin dhe mundësinë që t’i takoj këto dy personalitete të mëdha botërore dhe për këtë privilegj u jam mirënjohës dy miqve të mij të ndjerë, Don Gjergj Gjergji i cili ka shërbyer në Elbasan dhe Viktor Gashi, mik dhe bashkëqytetar nga Peja i cili ka dhënë kontribut të rëndësishëm në funksionimin e shoqatës “Nënë Tereza”. Në vitin 1994 kisha nderin të jem i ftuar në drekë me Nënën Tereze në Elbasan.
Më 5 shtator 1997, Nëna Tereze u largua për në amshim. E gjithë bota ishte në zi, sepse humbi dritën e saj. Më 19 tetor 2003, ajo u lumturua dhe u quajt “Tereza e Bekuar e Kalkutës”. Për t’u kanonizuar në shenjtore, asaj duhej t’i njihej një mrekulli e dytë, në bazë të rregullave të kishës katolike. Një mrekulli e dytë i është njohur nga Papa Françeskut, në dhjetor të vitit 2015, duke i hapur rrugën që ajo të shpallet shenjt nga Kisha Katolike e Romës. Kanonizimi i saj është bërë më 4 shtator 2016, një ditë para 19-vjetorit të vdekjes së saj.
Vepra e saj e madhe u shenjtërua për të na bërë krenar dhe neve si popull i saj se na gjiri ynë nxorëm personalitete unike që i shërbyen njerëzimit në iluminimin e tij.
Gjin Musa
Gjin Musahttp://dritare.info/
Dritare.Info Gjin Musa, Botues
Shkrimet e fundit
Lajme relevante

LINI NJË PËRGJIGJE

Ju lutemi shkruani komentin tuaj!
Ju lutem, shkruani emrin tuaj këtu

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.