Kozeta Zavalani

Ditëlindja jote sot.

Nga interneti, që nuk e njohe, po të flas…

Çfjalë nga unë kërkon të dëgjosh?

Çfarë thënie-xhevahire ke ruajtur për mua sot?

Më kanë rrethuar kujtimet e tua,

si gurë të një mozaiku të çmuar…

Sa shumë vite pa të parë…

Malli shumë më ka marrë…

Në çpuse harrese kemi rrënë vallë

Mes mjergulla kujtimesh

Një rreze shprese u var

Fytyrën tënde e shoh tek kjo re e bardhë

Ngrirë si lot në qiell

Mbi buzëqeshjen tënde mbi re…

Që kurse ike në qiell më mungon çdo ditë.

Unë uroj që të mund të vizitoj parajsën,

për të kaluar ca kohë me ty.

Baba i dashur,

ti e doje kaq shumë jetën

me gjithë zemrën e madhe.

Më mungojnë momentet

që të flas me ty për gjithçka.

Ishe shumë i ri për të ikur.

Je gjithmonë në mendimet dhe zemrën time,

së bashku me mamanë e shtrenjtë, deri në fund të kohës sime mbi tokë.

Ti ishte shkëmbi im, mburoja ime, shoku im më i mirë,

e di që më vëzhgon çdo ditë nga përjetësia,

e më bekon me mirësi.

Jam e lumtur që të kisha jo thjesht baba,

por shok e mësuesin tim të parë…

edhe ti ndihu krenar për mua gjithmonë;

buzëqeshur mes nesh përjetësisht…

Jeni gjithmonë këtu, në shpirtin tim.

Jeni në shkëlqimin e diellit,

Jeni yje, që ndriçoni qiellit…

Kur në gushën e qiellit ndrijnë yjet

Era fëshfërimën ledhaton ngadale,

Mes dashurisë e mallit më ngjan,

Sikur bisedoj me nënën e babanë…