0.5 C
Tiranë
E premte, 7 Shkurt 2025

Luiza Kiriai

TI DIKUR !!

~~~~~~~~

Ti dikur më shfletoje , si një libër,
Nuk lexoje asnjëherë, timen dhimbje !
Vetëm se më lëmoje, si një “fibër “
Nën komandën dhunë më pushtoje ,
pa menduar as’pak dashurin në humbje !!
Me zotësin e manisë, çdo gjë e çove në finish
Unë me buzëqeshjen e shembur, arnova ëndrat nji nga nji me shpirtin e dilërsisë ,
Ndër brigje paqeje u përkunda, puthur butë ndërgjegjen e mirësisë !
Me to kapërceva çdo brengë si një fisnike me një krenari unike !
Dhe ja ku jamë këtu…⁶,, Eja mos përgjo eja e më shif,,
Eja më shif aty ku dikur lëndimin vargë ma gdhëndje ,,
Aty ku frika mëkatare më mbante të heshtur e rënkoja në dhimbje
A mban mendë, eeeee…… sa herë shpirtin në semaforë ma çoje !?
Dhe kështjellën e mirësisë shpirtërore si ma rënoje !
È aty loti im plotë dhimbje në bojë pene mu kthye shtrydhur në një fletore ,
Shkruante e shkruante vargjet e acarta ,që qylim grisur ti zëmrës sime mi shtroje !
Kujtou dhe dyshimin në mëndje shumëfishoje !
“Tani mere librin tim lexoje”… në një udhë kryq ulu e lutu zotit për egoizmin tëndë amore !
Se kur ti ike qeshe me xhepat mister e përallore
fluturove gjithçka rënove !
Drithërimat e mia kur’ si mendove, por që do ekzistoja këtë e harove !
Hej.. t’i tani pendimet, betimet ,dhe premtimet,
para një altari të kaluar s’ka më shije,
Tani unë të dhurojë çarkun spektakël, që bëre dijes , dhe lirisë ,sime !!
“Tani mere librin tim lexoje”…
largësisë tënde bëja hije….
lexoje t’ lutem e mbaje në jetë dije… !!

” L .. ” K ..  ..  .. 16 .06 . 2021.

“””””””””””””””””””””

PO BIE SHI DHIMBJA IME NË LOT!!
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Korniza e harruar ose jeta ime në një skaj,
nga dashuria e rreme!
Hiri brenda ose më dridh,, ose i hidhur, jastëk
me gjëra të mira!
Dhimbje e tmerrshme, rrufe në sy,
Bie shi me pikëllim dhe ankesë, i padurueshëm në lot!!
E heshtur në buzët e mia, trishtimi psherëtin!
Errësira po më loton, nata e zezë këtu vetëm,
E veshur se stuhi ose zemra më bërtet,
në mendjen që mbytet në mince, dhe korr betejë!
Numër në sobs, me lot
të ngrirë
Po shikoja lart hënën, duke rrotulluar psherëtimën!
Yjet e mërzitur fluturojnë tek unë,
përqafime të afeksionuara trishtimisht,
Sikur të më mjaftonin lotët
me një vështrim perëndimi!
Papritur atje lart në qiell, pashë një formë,
atje në buzë të horizontit veshur me të bardha,
shkëlqen si erë
Butësisht përhap vellon e tij dhe fshij shkurtin tim të lagur…
Dhe me rreze dielli, mbuloi mendimin tim të errët!

′′ Zoti ti.. ishe ti, që më fole me fjalët e tua të ëmbla,

Je ti ai që e vendos zemrën tënde të pasur në duart e mia!

Je ti ai që më mësove gabimet e dikujt tjetër nuk paguaj,,

Per nje dashuri qe ka mbaruar se qari nuk ja vlen

Zemrat e tjera do t ‘ i vjedhni nëse doni veten tuaj!!

Gjin Musa
Gjin Musahttp://dritare.info/
Dritare.Info Gjin Musa, Botues
Shkrimet e fundit
Lajme relevante

LINI NJË PËRGJIGJE

Ju lutemi shkruani komentin tuaj!
Ju lutem, shkruani emrin tuaj këtu

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.